Клод Ларэн
Клод Ларэн (Lorrain; уласна Жэле, Gellee, 1600, Шамань, каля Міркура, Латарынгія — 23 лістапада 1682, Рым) — французскі мастак.
| Клод Ларэн | |
|---|---|
| фр.: Claude Gellée | |
 | |
| Дата нараджэння | 1600[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 23 лістапада 1682[4][5][…] |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак, рысавальнік, мастак-гравёр |
| Жанр | пейзаж |
| Мастацкі кірунак | класіцызм |
| Уплыў | Agostino Tassi[d], Goffredo Wals[d] і Клод Дэруэ |
| Подпіс |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
БіяграфіяПравіць
Вучыўся ў А. Тасі ў Рыме з 1613 года, дзе пасяліўся канчаткова ў 1627 года; выпрабаваў уплыў П. Брыля, А. Эльсхеймера, Анібале Карачы. Ларэн стварыў свой варыянт класіцыстычнага «ідэальнага» пейзажа, дзе адзінства прасторы дасягаецца за кошт найтонкай распрацоўкі святло-паветранага асяроддзя; ён асабліва любіў эфекты безуважлівага (ранішняга або вячэрняга) святла, якое растае ў залацістай дымцы («Адплыў св. Урсулы», 1646, Нацыянальная галерэя, Лондан: «Выгнанне Агары», 1668, Старая пінакатэка, Мюнхен). Біблейскія, міфалагічныя ці пастаральныя сюжэтныя матывы ў карцінах Ларэна нязменна падпарадкаваны агульнаму летуценна-элегічнаму настрою, разлітаму ў прыродзе, а фігуры носяць чыста стафажны характар (напрыклад, у цыкле пейзажаў «Раніца», «Поўдзень», «Вечар», «Ноч»); усе — 1651-72, Эрмітаж). Натурныя замалёўкі Ларэна (пяро, туш) адрозніваюцца свежасцю ўспрымання розных станаў прыроды, а афорты — віртуознай святлоценявой нюансоўкай.
Зноскі
- ↑ Claude Lorrain
- ↑ Claude Lorrain // KulturNav — 2015. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Claude Lorrain // Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Claude Lorrain // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Claude Lorrain // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Лоррен Клод // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.