Ладдзя

Ладдзя́ — старажытнае рачное і марское судна ўсходніх славян.

Ладдзя
Ладдзі на карціне М. К. Рэрыха «Варажскія госці».
Клас і тып судна	Ладдзя
Асноўныя характарыстыкі
Даўжыня па верхняй палубе	каля 25 метраў
Вышыня	3 метры
Рухавікі	Вёслы, ветразь
Экіпаж	ад 40 да 60 чалавек
Узбраенне
Агульная колькасць гармат	Няма

Мадэль старажытнарускай ладдзі ў Магілёўскім абласным краязнаўчым музеі

Шырока бытавала на тэрыторыі Беларусі. Вядома з 7 ст., калі на іх перавозілі грузы па шляху «з варагаў у грэкі». Аднадрэвы човен, найчасцей з дашчанымі набоямі па баках для павелічэння памераў. 3 12 ст. мела палубу. Кіравалася рулявымі вёсламі на карме і носе, рухалася з дапамогай грабных вёслаў і ветразя. Вялікая ладдзя змяшчала 40—60 і нават 100 чалавет. Тэрмін «ладдзя» выйшаў з ужытку ў 14 ст. ў сувязі са з’яўленнем тэрміна «судна».

Геральдыка

• 
  Герб Жлобіна
• 
  Герб Дзісны
• 
  Герб Бешанковічаў

Літаратура

• Ладдзя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).