Леапольд III Святы

Леапольд III Святы (ням.: Leopold III; 107315 лістапада 1136 г.) — маркграф Аўстрыі (1095—1136) з дынастыі Бабенбергаў, святы-заступнік Аўстрыі і Вены. Сын маркграфа Леапольда II і Іды Форнбах-Ратэльнбергскай.

Леапольд III Набожны
ням.: Leopold III der Heilige
Сцяг6-ы маркграф Аўстрыі
12 снежня 1095 — 15 лістапада 1136
Папярэднік Леапольд II Прыгожы
Пераемнік Леапольд IV
Нараджэнне 29 верасня 1073
Смерць 15 лістапада 1136 (63 гады)
Месца пахавання
Род Бабенбергі
Бацька Леапольд II Прыгожы
Маці Іда Аўстрыйская[d]
Жонка Агнэса Нямецкая[d][3][4] і невядома
Дзеці Леапольд IV Шчодры, Генрых II Язаміргот, Агнеса Бабенбергская[d][5], Отан Фрэйзінгскі[d][6], Юта фон Бабенберг[d][3], Гертруда фон Бабенберг, Конрад II фон Бабенберг[d][6], Адальберт II фон Бабенберг[d], Bertha of Austria[d] і Elisabeth von Österreich[d]
Дзейнасць кіраўнік
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё правіць

У 1104 г. Леапольд падтрымаў паўстанне прынца Генрыха супраць яго бацькі імператара Генрыха IV, чым забяспечыў сабе ласку прынца, які стаў у 1105 г. новым імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі. Генрых V аддаў у жонкі Леапольду III сваю сястру, што рэзка павялічыла аўтарытэт Аўстрыі ў імперыі.

Асаблівасцю дзяржаўнай палітыкі Леапольда III было падтрыманне мірных і дружалюбных адносін з усімі суседзямі, імператарам і Папам Рымскім. У 1125 г. яго кандыдатура нават была высунута на выбарах імператара, аднак Леапольд III узяў самаадвод. Пры ім Аўстрыя значна ўмацавалася і пашырыла сваю незалежнасць у рамках Германіі.

Леапольд III вельмі актыўна падтрымліваў царкву і заснаваў у Аўстрыі некалькі важных манастыроў:

Гэта яго дзейнасць паслужыла нагодай да кананізацыі Леапольда III у 1485 годзе. Яго мошчы ў Клостэрнойбургу сталі аб’ектам пакланення паломнікаў. А ў 1663 г. ён быў абвешчаны святым-заступнікам Аўстрыі. Дзень яго памяці (15 лістапада) з’яўляецца афіцыйным святам у Вене, Ніжняй і Верхняй Аўстрыі.

Шлюб і дзеці правіць

Жонка — Агнэс фон Вайблінген (1072—1143), дачка імператара Генрыха IV. Дзеці:

Зноскі

  1. Czech National Authority Database Праверана 23 лістапада 2019.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  3. а б Kindred Britain
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. Jirásek Z., Antonín R., Čapský M. et al. Slezsko v dějinách českého státu I. Od pravěku do roku 1490Nakladatelství Lidové noviny, 2012. — С. 569. — 708 с. — ISBN 978-80-7422-168-2
  6. а б Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі правіць