Леў Апалінарыевіч Ваньковіч
Леў Апалінарыевіч Ваньковіч (1831—пасля 1881) — мінскі павятовы маршалак (1863—1872), буйны землеўласнік Мінскай губерні.
| Леў Апалінарыевіч Ваньковіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Ліс» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ігнат Стэфанавіч Багдашэўскі | ||||||
| Пераемнік | Павел Міхайлавіч Хамянтоўскі | ||||||
| Нараджэнне |
1831 |
||||||
| Смерць | не раней за 1881 | ||||||
| Род | Ваньковічы | ||||||
| Бацька | Апалінарый Янавіч Ваньковіч | ||||||
| Маці | Ізабела з Абуховічаў[d] | ||||||
| Жонка | Паўліна з Манюшкаў[d] | ||||||
| Дзеці | Павел Эдвард Апалінарый Ваньковіч[d] і Леў Львовіч Ваньковіч | ||||||
Паходжанне правіць
Належаў да сярэднезаможнага каталіцкага шляхецкага роду Ваньковічаў гербу «Ліс», прадстаўнікі якога займалі розныя пасады ў Менскім ваяводстве ВКЛ і Магілёўскай і Мінскай губернях Расійскай імперыі.
Службовая дзейнасць правіць
Расійскімі ўладамі як лаяльны каталіцкі дваранін і буйны маёнтковец быў прызначаны на пасаду мінскага павятовага маршалка (1863—1872). Атрымаў прыдворны чын камер-юнкера Расійскага двара.
Маёнткі правіць
Стаў адзіным спадчыннікам свайго бацькі, дзеда і прадзеда. Валодаў спадчыннымі маёнткамі Волма, Шыпяны, Алесіна; у 1874 г. у якасці пасагу атрымаў за жонкай Паўлінай Манюшкай маёнтак Смілавічы, а пазней і маёнтак Поцічава — пасля смерці Чэслава Манюшкі.
Грамадская і гаспадарчая дзейнасць правіць
У 1878 г. мінскі губернскі маршалак (1877—1897) Васіль Іванавіч Паўлаў, імкнучыся прыцягнуць да працы ў Мінскім таварыстве сельскай гаспадаркі (1876—1921) і мясцовых дваран каталіцкага паходжання («палякаў»), накіраваў у ліку першых асоб запрашэнне да членства ў арганізацыі былому мінскаму павятоваму маршалку (1863—1872) Льву Ваньковічу.
-
Палац у Смілавічах, фота раней 1917 г. -
Палац у Смілавічах, фота 2008 г. -
Вежа палаца ў Смілавічах, фота 2008 г. -
Палац у Смілавічах (від ззаду), фота 2008 г.
.jpg)
Сям'я правіць
Ажаніўся з дваранкай-каталічкай Паўлінай Аляксандраўнай Манюшкай, суседкай па Ігуменскаму павету[1].
Дзеці:
Зноскі
- ↑ а б в «СОВЕТ» РОДА ВАНЬКОВИЧЕЙ
- ↑ Ваньковічы. Слаўны род зямлі беларускай(недаступная спасылка)
Літаратура правіць
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
- Ваньковичи / Департамент по архивам и делопроизводству Министерства юстиции Республики Беларусь [и др.]; сост.: Н. А. Голубева, Н. М. Усова, Л. В. Языкович; под научной редакцией В. И. Прокопцова. — Минск : БелЭн, 2012. — 442 с.
- Konarski, S. Wańkowiczowie herbu Lis odmienny / S. Konarski. — Paryż, 1960.