Ляхаўскі абруб
Ляхаўскі абруб — мясцовасць пад Гомелем XVI-XVIII стст. Уяўляў сабой сукупнасць шляхецкіх і, верагодна, царкоўных уладанняў. Не ўваходзіў у склад Гомельскага староства, тэрыторыяй якога быў аточаны. Акрэсленне меж і стан адасобленасці ад Гомельскага староства зафіксавалі рэвізоры вялікага князя літоўскага Жыгімонта Аўгуста Рыгор Валовіч і Мікалай Нарушэвіч у 1560 г.[1] (арыгінал дакумента невядомы).
![Згадкі Ляхаўскага абруба ў польскамоўным дакуменце 1782 г.](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/%D0%9B%D1%8F%D1%85%D0%B0%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96_%D0%B0%D0%B1%D1%80%D1%83%D0%B1._%D0%94%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82_1782_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0.jpg/300px-%D0%9B%D1%8F%D1%85%D0%B0%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96_%D0%B0%D0%B1%D1%80%D1%83%D0%B1._%D0%94%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82_1782_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0.jpg)
Крыніцы канца XVIII ст. адносяць пачаткі Ляхаўскага абруба да 1522 г. у сувязі з гаспадарскім наданнем «добраў […] пад назвай Плёсы Харку Мальцэвічу на службе земскай пад вольнасцю шляхецкай»[1]. Такое датаванне выглядае легендарным, бо ў 1500-1535 г. Гомельская воласць знаходзілася пад уладай Маскоўскай дзяржавы[2].
Апроч Плёсаў да Ляхаўскага абруба ў розны час прыналежылі Валатава, Пакалюбічы, Метуноўшчына, слабоды Яроміна, Касцюкоўка, Лапацін, Княжаўка, Прудок[3], шматлікія ўрочышчы[4].
Зноскі
- ↑ а б Прасцэс номіне в.п.п. Плескіх [і інш.] // Akta majątkowe i osobiste rodzin spokrewnionych z Faszczami, 1780-1783(недаступная спасылка). — Арк. 77.
- ↑ Темушев, В. Н. Гомельская земля в конце XV — первой половине XVI в. : территориальные трансформации в пограничном регионе / В. Н. Темушев. — Москва : Квадрига, 2009. — С. 72-97.
- ↑ Прасцэс номіне в.п.п. Плескіх [і інш.] // Akta majątkowe i osobiste rodzin spokrewnionych z Faszczami, 1780-1783. — Арк. 78-80.
- ↑ Мерытум справы в.п. Якуба Харкевіча [і інш.] // Akta majątkowe i osobiste rodzin spokrewnionych z Faszczami, 1780-1783. — Арк. 14.