Мікалай Уладзіміравіч Аксаміт

Мікалай Аксаміт
Мікалай Аксаміт
Дэпутат Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь
	1990 — 8 студзеня 1996
Нараджэнне	18 мая 1954
Смерць	28 студзеня 2024 (69 гадоў); Ваўкавыск, Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць, Беларусь;
Партыя	Беларускі Народны Фронт «Адраджэнне»
Член у	Партыя БНФ;
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай (Мікола) Уладзіміравіч Аксаміт (18 мая 1954 — 28 студзеня 2024, Ваўкавыск) — беларускі палітык і праваабаронца, у 1990—1995 гадах — адзін з членаў Апазіцыі БНФ у складзе Вярхоўнага Савета БССР 12-га склікання.

Біяграфія

Нарадзіўся 18 мая 1954 года. Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут.

На парламенцкіх выбарах 4 сакавіка 1990 года абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларусі 12-га склікання ад Ваўкавыскай гарадской выбарчай акругі № 248. Быў членам Камісіі Вярхоўнага Савета па адукацыі, культуры і захаванні гістарычнай спадчыны.

26 жніўня 1991 года галасаваў за прыняцце Закона «Аб забеспячэнні палітычнай і эканамічнай самастойнасці БССР» і пастановы Вярхоўнага Савета «Аб дэпартызацыі органаў дзяржаўнай улады і кіравання Беларускай ССР, дзяржаўных прадпрыемстваў, устаноў, арганізацый і ўласнасці Камуністычнай партыі Беларусі і Ленінскага Камуністычнага Саюза Моладзі Беларусі»^[3]. У лістападзе 1991 года быў накіраваны ад Вярхоўнага Савета на вучобу ў Беларускі інстытут правазнаўства^[4].

У красавіку 1995 года ўдзельнічаў у галадоўцы пратэсту супраць правядзення рэферэндуму, сярод пытанняў якога была змена дзяржаўнай сімволікі і наданне рускай мове статусу дзяржаўнай^[5].

Працаваў юрыстам у праваабарончым цэнтры «Аслона».

У 2004 годзе быў даверанай асобай Мікалая Аўтуховіча на выбарах у Палату прадстаўнікоў^[6]. Пасля выбараў два тыдні трымаў галадоўку ў знак пратэсту супраць фальсіфікацыі вынікаў галасавання^[7]^[8].

Памёр 28 студзеня 2024 года ў Ваўкавыску пасля запланаванай аперацыі^[9].

Узнагароды

медаль 100 гадоў БНР^[10].

Крыніцы

↑ http://pdf.kamunikat.org/14996-1.pdf
↑ ^а ^б Дэпутаты незалежнасьці — Нью-Ёрк, Вільня: Беларускія ведамасці, 2010. — вып. 1. — С. 217. — ISBN 978-9955-578-11-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q216"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6468767"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q60"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15627513"></a>
↑ Нечарговая пятая сесія Вярхоўнага Савета Беларускай ССР дванаццатага склікання. Вынікі пайменнага галасавання. // Народная газета. — 28 жніўня 1991 — С. 3
↑ Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 15 ноября 1991 года № 1247-XII «О направлении народных депутатов Республики Беларусь на учебу в Белорусский институт правоведения»
↑ Навумчык, Сяргей. Зьбіцьцё дэпутатаў БНФ: хроніка, фота, відэа (бел.). Радыё Свабода (13 красавіка 2010). Праверана 28 студзеня 2024.
↑ 7 декабря в Волковыске (Гродненская область) был задержан юрисконсульт правозащитного центра "Аслона" Николай Аксамит, который являлся доверенным лицом кандидата в депутаты, местного предпринимателя Николая Автуховича (руск.). spring96.org (14 снежня 2004). Праверана 28 студзеня 2024.
↑ У Ваўкавыску галадаюць Мікалай Аксаміт і Андрэй Шантаровіч (бел.). Радыё Свабода (11 снежня 2007). Праверана 28 студзеня 2024.
↑ На 15-ы дзень галадоўкі Мікола Аксаміт быў шпіталізаваны і спыняе галадоўку, але іншыя галадаюць далей (бел.). Радыё Свабода (11 снежня 2007). Праверана 28 студзеня 2024.
↑ Памёр дэпутат Незалежнасьці Мікалай Аксаміт (бел.). Радыё Свабода (28 студзеня 2024). Праверана 28 студзеня 2024.
↑ Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100

[_8c1e3f9784c57c72-1] ttp://pdf.kamunikat.org/14996-1.pdf

[_b0915a22aed6d948-2] а ^б Дэпутаты незалежнасьці — Нью-Ёрк, Вільня: Беларускія ведамасці, 2010. — вып. 1. — С. 217. — ISBN 978-9955-578-11-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q216"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6468767"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q60"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15627513"></a>

[3] Нечарговая пятая сесія Вярхоўнага Савета Беларускай ССР дванаццатага склікання. Вынікі пайменнага галасавання. // Народная газета. — 28 жніўня 1991 — С. 3

[4] Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 15 ноября 1991 года № 1247-XII «О направлении народных депутатов Республики Беларусь на учебу в Белорусский институт правоведения»

[5] Навумчык, Сяргей. Зьбіцьцё дэпутатаў БНФ: хроніка, фота, відэа (бел.). Радыё Свабода (13 красавіка 2010). Праверана 28 студзеня 2024.

[6] 7 декабря в Волковыске (Гродненская область) был задержан юрисконсульт правозащитного центра "Аслона" Николай Аксамит, который являлся доверенным лицом кандидата в депутаты, местного предпринимателя Николая Автуховича (руск.). spring96.org (14 снежня 2004). Праверана 28 студзеня 2024.

[7] У Ваўкавыску галадаюць Мікалай Аксаміт і Андрэй Шантаровіч (бел.). Радыё Свабода (11 снежня 2007). Праверана 28 студзеня 2024.

[8] На 15-ы дзень галадоўкі Мікола Аксаміт быў шпіталізаваны і спыняе галадоўку, але іншыя галадаюць далей (бел.). Радыё Свабода (11 снежня 2007). Праверана 28 студзеня 2024.

[9] Памёр дэпутат Незалежнасьці Мікалай Аксаміт (бел.). Радыё Свабода (28 студзеня 2024). Праверана 28 студзеня 2024.

[10] Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]