Мікалай Васілевіч Міхальчук

Мікалай Васілевіч Міхальчук (нар. 1958, в. Высокае, Маларыцкі раён, БССР) — беларускі навуковец, кандыдат біялагічных навук, дацэнт, дырэктар Палескага аграрна-экалагічнага інстытута Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Мікалай Васілевіч Міхальчук
Дата нараджэння 1958
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат біялагічных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды

Біяграфія правіць

Пасля мясцовай васьмігодкі закончыў Пінскае педагагічнае вучылішча. Затым вучыўся ў Брэсцкім педагагічным інстытуце на факультэце прыродазнаўства па спецыяльнасці «Геаграфія і біялогія», які закончыў з адзнакай.

На працу быў накіраваны ў родную школу дырэктарам, адкуль праз год яго прызвалі на службу ў армію. Пасля была вучоба ў аспірантуры пры Беларускім навукова-да­следчым інстытуце бульбаводства і плодаагародніцтва па спе­цыяльнасці «Ахова раслін», якую закончыў у 1988 годзе і абараніў дысертацыю. Яму была пры­своена вучоная ступень кандыдата біялагічных навук.

У перыяд з 1988 па 2001 гады працаваў у Брэсцкім дзяржаўным універсітэце імя А. С. Пушкіна на пасадах намесніка дэкана, дэкана педагагічнага факультэта, прарэктара па вучэбнай працы і сацыяльна-эканамічных пытаннях. У 2002—2004 гадах навучаўся ў дактарантуры пры Беларускім дзяржаўным універсітэце па спецыяльнасці «Фізічная геаграфія, біягеаграфія, геаграфія глебаў і геахімія ландшафту».

З 2005 года узначальвае Палескі аграэкалагічны інстытут НАН Беларусі.

Навуковая дзейнасць правіць

Аўтар звыш 130 навуковых прац, вучэбна-метадычных і навукова-папулярных публікацый, у тым ліку 5 манаграфій і 4 вучэбных дапаможнікаў.

Накі­рункі навуковых даследаванняў вучонага — біягеаграфія і геахімія ландшафту, ахова біялагічнай разнастайнасці флоры бе­ларускага Палесся, пытанні развіцця асабліва ахоўваемых прыродных тэрыторый і экалагічнай адукацыі. Сярод асноўных работ — «Венерын чаравічак сапраўдны ў Брэсцкім і Прыпяцкім Палессі», «Брестская область в экологическом и медико-демографическом измерении», «Жемчужины природы Малоритчины», манаграфія «Гидрогенно-карбонатные ландшафты Полесья»: генезис, состояние фитобиоты, охрана".

Кіраўнік работ па стварэнні дзяржаўных біялагічных заказнікаў рэспуб­ліканскага значэння «Лукава» (Маларыцкі раён), «Тырвовічы» (Пінскі раён), «Буслаўка» (Бярозаўскі і Пружанскі раёны), мясцовага біялагічнага заказніка «Дывін-Вялікі Лес» (Кобрынскі раён), мясцовага батанічнага помніка прыроды «Высокае» (Маларыцкі раён).

Аўтар прыродаахоўнай канцэпцыі «Архідны пояс беларускага Палесся», а таксама кіраўнік чатырох заданняў дзяржаўных праграм навуковых даследаванняў у галіне «Прыродакарыстанне» (2006—2010, 2011—2013, 2014—2015 і з 2016 года па сённяшні час). Арганізатар міжнародных навуковых канферэнцый «Прыроднае асяроддзе Палесся: асаблівасці і перспектывы развіцця» (2006, 2008, 2010, 2012, 2014).

Узнагароды правіць

У 2002 годзе быў прызнаны «Чалавекам года» Брэсцкай вобласці ў галіне аховы навакольнага ася­роддзя[1].

Зноскі