Мікалай Васілевіч Скліфасоўскі

Мікалай Васілевіч Скліфасоўскі (25 сакавіка [6 красавіка] 1836, сядзіба каля Дубасараў, Ціраспальскі павет, Херсонская губерня, Расійская імперыя, цяпер Дубасарскі раён, Прыднястроўе, Малдова — 30 лістапада [13 снежня] 1904, сядзіба Якаўцы паблізу Палтавы) — заслужаны расійскі прафесар, дырэктар Імператарскай клінічнага інстытута вялікай княгіні Алены Паўлаўны ў Санкт-Пецярбургу, аўтар прац па ваенна-палявой хірургіі брушной поласці.

Мікалай Васільевіч Скліфасоўскі
Род дзейнасці	заслужаны прафесар, дырэктар Імператарскага клінічнага інстытута вялікай княгіні Алены Паўлаўны у Санкт-Пецярбургу
Дата нараджэння	25 сакавіка (6 красавіка) 1836
Месца нараджэння	Каранцін, Ціраспальскі павет[d], Херсонская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 лістапада (13 снежня) 1904 (68 гадоў)
Месца смерці	Якіўцы[d], Палтава, Палтаўская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Палтава
Грамадзянства	Расійская імперыя
Месца працы	Імператарскі ўніверсітэт Святога Уладзіміра Імператарская медыка-хірургічная акадэмія[d] Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт Санкт-Пецярбургская медыцынская акадэмія паслядыпломнай адукацыі[d] МДУ
Альма-матар	медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d] Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d]
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сярэднюю адукацыю атрымаў у Адэскай гімназіі. У 1859 годзе скончыў курс медыцынскага факультэта Маскоўскага ўніверсітэта і загадваў хірургічным аддзяленнем адэскай гарадской бальніцы. Ступень доктара медыцыны атрымаў у Харкаве ў 1863 годзе за дысертацыю «Аб крывяной каляматачнай пухліне».

У 1866 і 1867 гадах працаваў у Германіі ў патолагаанатамічнага інстытуце прафесара Вірхава і хірургічнай клініцы прафесара Лангенбека; у прускай арміі працаваў на перавязачных пунктах і ў ваенным лазарэце. Затым працаваў у Францыі ў Кламарта, і ў клініцы Нелатона, і ў Англіі ў Сімпсана.

На пачатку 1870 года, па рэкамендацыі Мікалая Пірагова, Скліфасоўскага запрашаюць узначаліць кафедру хірургіі Кіеўскага ўніверсітэта. Аднак у Кіеве прабыў нядоўга, неўзабаве адправіўся на тэатр франка-прускай вайны. Прааперыраваў каля 10 тысяч параненых.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 463. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).