Мікалай Васілевіч Скліфасоўскі

(Пасля перасылкі з Мікалай Скліфасоўскі)

Мікалай Васілевіч Скліфасоўскі (25 сакавіка [6 красавіка] 1836, сядзіба каля Дубасараў, Ціраспальскі павет, Херсонская губерня, Расійская імперыя, цяпер Дубасарскі раён, Прыднястроўе, Малдова — 30 лістапада [13 снежня] 1904, сядзіба Якаўцы паблізу Палтавы) — заслужаны расійскі прафесар, дырэктар Імператарскай клінічнага інстытута вялікай княгіні Алены Паўлаўны ў Санкт-Пецярбургу, аўтар прац па ваенна-палявой хірургіі брушной поласці.

Мікалай Васільевіч Скліфасоўскі
Род дзейнасці заслужаны прафесар,
дырэктар Імператарскага клінічнага інстытута вялікай княгіні Алены Паўлаўны у Санкт-Пецярбургу
Дата нараджэння 25 сакавіка (6 красавіка) 1836
Месца нараджэння
Дата смерці 30 лістапада (13 снежня) 1904 (68 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства  Расійская імперыя
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
ордэн Святога Уладзіміра I ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сярэднюю адукацыю атрымаў у Адэскай гімназіі. У 1859 годзе скончыў курс медыцынскага факультэта Маскоўскага ўніверсітэта і загадваў хірургічным аддзяленнем адэскай гарадской бальніцы. Ступень доктара медыцыны атрымаў у Харкаве ў 1863 годзе за дысертацыю «Аб крывяной каляматачнай пухліне».

У 1866 і 1867 гадах працаваў у Германіі ў патолагаанатамічнага інстытуце прафесара Вірхава і хірургічнай клініцы прафесара Лангенбека; у прускай арміі працаваў на перавязачных пунктах і ў ваенным лазарэце. Затым працаваў у Францыі ў Кламарта, і ў клініцы Нелатона, і ў Англіі ў Сімпсана.

На пачатку 1870 года, па рэкамендацыі Мікалая Пірагова, Скліфасоўскага запрашаюць узначаліць кафедру хірургіі Кіеўскага ўніверсітэта. Аднак у Кіеве прабыў нядоўга, неўзабаве адправіўся на тэатр франка-прускай вайны. Прааперыраваў каля 10 тысяч параненых.[1]

Зноскі

Літаратура правіць