Мікалай Юр’евіч Глябовіч

Мікалай Глябовіч герба «Ляліва» (пам. 1514) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч, староста дарагічынскі і слонімскі.

Мікалай Юр’евіч Глябовіч
староста драгічынскі[d] з 1512
Папярэднік	Іван Храптовіч
Пераемнік	Ян Янавіч Забярэзінскі
Нараджэнне	XV стагоддзе
Смерць	1514 ці не раней за 18 лістапада 1513 і не пазней за студзень 1514
Род	Глябовічы
Бацька	Юрый Глябовіч

Біяграфія

Быў сынам Юрыя Глябовіча, старосты смаленскага і невядомай маці.

У часы літоўска-маскоўскай вайны ў 1500 годзе Глябовіч змагаўся пад камандаваннем Канстанціна Астрожскага і належаў да так званых пярэдніх атрадаў, якія разам з атрадамі смаленскага старосты Станіслава Кішкі супрацьстаялі галоўнай арміі Івана III, якая падступіла да Смаленска. Прайграўшы бітву пры Ведрашы, Глябовіч разам з Астрожскім і іншымі рыцарамі Літвы патрапілі ў палон, у якім ён, хутчэй за ўсё, заставаўся да 1511 года. Пакінуў яго адным з апошніх. Верагодна, што на такі доўгі перыяд палону паўплывала вельмі негатыўнае стаўленне Васіля III да бацькі Мікалая, Юрыя Глябовіча, ваяводы смаленскага, вядомага камандуючага на літоўска-маскоўскай мяжы.

Вярнуўшыся ў Літву, Глябовіч быў прызначаны старостам Дарагічына і Слоніма, а таксама маршалкам земскім.

У 1513 годзе Глябовіч і яго бацька прынялі ўдзел у адбіцці аблогі Смаленска. У гэты перыяд ён прадаў ільвіную долю сваёй сямейнай маёмасці і меў вялізарныя даўгі з-за ваенных трат. Пра гэта сведчыць той факт, што нават пасля яго смерці купцы з Варшавы запатрабавалі свае даўгі. Глябовіч памёр у 1514 годзе ад ран, якія атрымаў, верагодна, падчас аблогі Смаленска.