Мікрараён (Верхнядзвінск)
Мікрараён — мясцовасць у паўднёвай частцы Верхнядзвінска, якая размешчана пры ўездзе ў горад з боку Полацка, найбуйнейшы жылы масіў горада са шматкватэрнай забудовай.
Мікрараён | |
---|---|
Мікрараён | |
Краіна | |
Горад | Верхнядзвінск |
Ранейшы статус | хутар |
Год уключэння ў межы горада | 1970 |
Ранейшыя назвы | Марынкі |
Паштовыя індэксы | 211631 |
Гісторыя
правіцьНа старажытным Дзісненскім тракце на месцы сучаснай забудовы ў ХІХ стагоддзі існаваў хутар Марынкі. Па стане на 1904 год — гэта засценак Юсціянаўскай воласці Дрысенскага павета ў валоданні шляхціцаў Грабніцкіх.
У канцы 1930-х гадоў у сувязі с блізкасцю мяжы СССР з Польшчай, якая ў гэты час праходзіла тут па Заходняй Дзвіне, і наяўнасцю ў ваколіцах хутара воінскай часткі і доўгачасовых агнявых кропак і іншых вайскова-інжынерных збудаванняў, мясцовыя жыхары былі адсюль выселеныя, а хутар ліквідаваны.
У 1970 годзе быў распрацаваны і зацверджаны генеральны план горада Верхнядзвінска, у адпаведнасці з якім перспектыўным для роста горада і жыллёвага шматкватэрнага будаўніцтва вызначаўся менавіта паўднёвы напрамак уздоўж старажытных Полацкага і Дзісненскага трактаў, якім прыкладна адпавядаюць ў межах мясцовасці сучасныя вуліцы Савецкая і Карла Маркса.
Лакалізацыя
правіцьУ шырокім сэнсе Мікрараёнам называюць усю паўднёвую частку Верхнядзвінска ад старажытных хрысціянскіх могілак па вул. Савецкай, на поўнач ад якіх размешчана мясцоваць Пяскі, якая аддзяляе Мікрараён ад цэнтра горада. У вузкім сэнсе — гэта раён шматпавярховай цаглянай і панэльнай забудовы узжоўж вуліц Савецкай (пачынаючы ад дома № 150) і Кабзуна (цалкам).
Прыроднымі межамі мясцовасці з’яўляюцца рэкі Заходняя Дзвіна (на захадзе і паўночным захадзе) і Дрыса (на ўсходзе), а таксама лесапарк, які аддзяляе горад ад вёскі Смулькава (на поўдні).
Літаратура
правіць- Памяць: гісторыка-дакуменальная хроніка Верхнядзвінскага раёна. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мінск: Паліграфафармленне, 2000. — 396 с.