Мішэль Франсуа Плаціні (фр.: Michel François Platini; нар. 21 чэрвеня1955, Жоф, Латарынгія, Францыя) — французскі футбаліст, трэнер і спартыўны функцыянер. Чэмпіён Еўропы 1984 года. Найлепшы французскі футбаліст XX стагоддзя па версіі выдання «France Football».
Адзіны футбаліст, узнагароджаны прэміяй «Залаты мяч» тры гады запар (1983, 1984 і 1985). Па версіі IFFHS уваходзіць у дзесятку лепшых футбалістаў XX стагоддзя. У 2011 годзе быў прызнаны найлепшым замежным іграком у гісторыі італьянскага футбола.
26 студзеня 2007 года быў абраны прэзідэнтам УЕФА, апярэдзіўшы дзеючага на той час прэзідэнта Ленарта Юхансана. Быў перавыбраны на другі тэрмін 22 сакавіка 2011 года 53 галасамі, іншых прэтэндэнтаў не было.
У пачатку кастрычніка 2015 года камітэт па этыцы Міжнароднай федэрацыі футбола (ФІФА) ў рамках расследавання прыняў рашэнне пра адхіленне прэзідэнта ФІФА Ёзэфа Блатэра і Мішэля Плаціні ад займаных імі пасад і любой футбольнай дзейнасці на 90 дзён з магчымасцю падаўжэння дыскваліфікацыі, але не больш чым на 45 дзён. Падставай для гэтага рашэння стаў перавод Блатэрам плацяжу ў памеры 2 млн швейцарскіх франкаў са сродкаў ФІФА на рахункі Плаціні ў 2011 годзе.
Мішэль Плаціні падаў заяўку на ўдзел у выбарах прэзідэнта ФІФА, запланаваных на 26 лютага 2016, але выбаркам адмовіўся разглядаць яго кандыдатуру да зняцця ўсіх санкцый. Тым часам Камітэт ФІФА па этыцы абвясціў, што запэўненне Блатэра пра наяўнасць вуснага пагаднення па плацяжы Плаціні было непераканаўчым, і яно было адхілена арбітражнай палатай. 21 снежня 2015 года Ёзэф Блатэр і Мішэль Плаціні былі адхіленыя ад футбольнай дзейнасці на 8 гадоў, пазней тэрмін быў скарочаны.
18 чэрвеня 2019 года Мішэль Плаціні быў затрыманы па справе аб выбары краіны-гаспадыні Чэмпіянату свету па футболе 2022, якое атрымаў атрымаў Катар[4]. У ноч на 19 чэрвеня ён быў адпушчаны пасля допыту[5].
Францыя.png)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
