Нача (Крупскі раён)

Нача
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Крупскі
Сельсавет	Хацюхоўскі
Каардынаты	54°17′12″ пн. ш. 28°58′09″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	505 чал. (2010);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1796
Паштовыя індэксы	2220010
Аўтамабільны код	5

На́ча^[1] (трансліт.: Nača) — аграгарадок у Крупскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Хацюхоўскага сельсавета.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Нацкага сельсавета^[2].

Назва

Назва ад назвы ракі Начы, на якой паселішча ўзнікла. Назва ракі Нача балцкага паходжання.

Гідранімічныя аналагі — літоўскія водныя назвы Nota, Notė, Notija, Notera^[3], пруская *Nātangā (ад гэтага гідроніма назва прускага племя натангаў).

Гэтыя назвы ад захаванага ў гідраніміі балцкага *nātā «цячэнне», якое з дапамогай пашыральніка -t- ад індаеўрапейскага *(s)na- «цячы»^[4].

Назва Нача значыць «Плыткая (рака)». Назва звязаная з хуткасцю рачной плыні.

Геаграфія

Аграгарадок знаходзіцца за 14 км у напрамку на захад ад горада Крупкі, за 103 км ад Мінска, каля правага берага ракі Нача^[5], прыкладна за 2 км у напрамку на поўдзень ад аўтамабільнай дарогі М1 (E30)^[6].

Насельніцтва

2000 год — 538 жыхароў у 201 двары^[5].

Памятныя мясціны

Брацкая магіла савецкіх воінаў.
Помнік землякам, загінуўшым у Вялікую Айчынную вайну.

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

Фёдар Мікалаевіч Харытановіч (1905—1985) — вучоны ў галіне лесаводства, доктар сельскагаспадарчых навук^[7].
Міхаіл Дзянісавіч Шастакоў (1907—1942) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1942)^[8].

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 231—232.
↑ V. Mažiulis. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. Vilnius, 2013. C. 649.
↑ ^а ^б БелЭн 2000.
↑ Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 14. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)
↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 233. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 386. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 245. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2] «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)

[3] A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 231—232.

[4] V. Mažiulis. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. Vilnius, 2013. C. 649.

[FOOTNOTEБелЭн2000-5] а ^б БелЭн 2000.

[atl-6] Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 14. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)

[ЭПБ5-7] Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 233. — 583 с., іл. — 10 000 экз.

[bel17-8] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 386. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]