Ніко Пірасмані

Ніко Пірасмані
Ніко Пірасмані
	ნიკო ფიროსმანი
Імя пры нараджэнні	Мікалай Пірасманашвілі
Дата нараджэння	5 мая 1862 ці мерк. 5 (17) мая 1862
Месца нараджэння	Мірзаані[d], Сігнахскі павет[d], Тыфліская губерня[d], Каўказскае наместніцтва[d], Расійская імперыя;
Дата смерці	9 красавіка 1918 (55 гадоў), 7 красавіка 1918 (55 гадоў) ці 5 мая 1918 (56 гадоў)
Месца смерці	Тыфліс, Закаўказская Дэмакратычная Федэратыўная Рэспубліка;
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт
Мастацкі кірунак	інсітнае мастацтва
Сайт	pirosmani.org (англ.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ніко Пірасмані^[6], таксама Ніко (Мікалай Асланавіч) Пірасманашвілі (груз. ნიკო ფიროსმანი, груз. ნიკოლოზ ასლანის ძე ფიროსმანაშვილი; 1862, с. Мірзаані, Грузія — 5 мая 1918, Тбілісі) — грузінскі мастак-самавук, прадстаўнік інсітнага мастацтва.

ТворчасцьПравіць

Працаваў у Тбілісі. Маляваў самаробнымі фарбамі на кляёнцы і блясе шыльды для сталовых-духанаў і забаўляльных устаноў і карціны на тэмы народнага жыцця, пейзажы, нацюрморты, выяавы жывёл. Творы вызначаюцца насычаным глыбокім каларытам, кантрастнымі спалучэннямі халодных сіне-чорных і цёплых светлых колеравых плям, пластычнай завершанасцю форм, спалучэннем унутранага драматызму са знешнім спакоем персанажаў: «Дворнік» (1904), «Мядзведзь у месячную ноч» (1905), «Нацюрморт» (1910—12), «Лань» (1916), «Прадавец дроў», «Гулянка трох князёў», «Кампанія Бего», «Рыбак сярод скал» і інш.

ГалерэяПравіць

Рыбак. 1900-я гг.
Актрыса Маргарыта. 1909 год.
Жыраф. 1900-я гг.
Дзяўчынка з шарыкам. 1900-я гг.
Нацюрморт
Жанчына з дзецьмі, якая ідзе да крыніцы
Чалавек, які едзе на асле
Порт Батумі

Ушанаванне памяціПравіць

На радзіме Н. Пірасманашвілі адкрыты яго Дом-музей.

Зноскі

↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>
↑ ^а ^б The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166"></a>
↑ ^а ^б ^в ПИРОСМАНАШВИ́ЛИ (Пиросманишвили, Пиросмани) Нико (Николай Асланович) // Great Russian Encyclopedia — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1768199"></a>
↑ http://www.eurasianet.org/departments/insight/articles/eav123009.shtml
↑ http://museum.ge/files/broshurebi/signagi_mini_katalogi.pdf
↑ Усе варыянты напісання імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.12., Мн., 2001, С.381.

ЛітаратураПравіць

Шунейка Я. Пірасманашвілі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).

СпасылкіПравіць

	Ніко Пірасмані на Вікісховішчы

Ніка Пірасмані - Інтэрнэт галерэя (168 прац) Архівавана 11 студзеня 2012.
Пра Пірасмані, рэпрадукцыі Архівавана 28 верасня 2007.
Артыкул пра Пірасмані ў часопісе VIVA
Маляўнічая галерэя Пірасманішвілі

[_8d52478ea960e8b3-1] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>

[_edf75c2cd47c5e1d-2] а ^б The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166"></a>

[_5f046dfb287ec858-3] а ^б ^в ПИРОСМАНАШВИ́ЛИ (Пиросманишвили, Пиросмани) Нико (Николай Асланович) // Great Russian Encyclopedia — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1768199"></a>

[_25e8172a07408e16-4] ttp://www.eurasianet.org/departments/insight/articles/eav123009.shtml

[_593c1c7ccb7050c8-5] ttp://museum.ge/files/broshurebi/signagi_mini_katalogi.pdf

[pr-6] Усе варыянты напісання імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.12., Мн., 2001, С.381.

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]