Панцялей Ігнатавіч Ярмоленка

Панцялей Ігнатавіч Ярмоленка (19091984) — старшыня Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).

Панцялей ігнатавіч ярмоленка
Дата нараджэння 7 верасня 1909(1909-09-07)
Месца нараджэння
Дата смерці 24 кастрычніка 1984(1984-10-24) (75 гадоў)
Месца смерці
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў артылерыя
Гады службы 19421947
Званне
Старшыня, воінскае званне
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна

Біяграфія правіць

Панцялей Ярмоленка нарадзіўся 7 верасня 1909 года ў вёсцы Пруды (цяпер Шклоўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі). Атрымаў пачатковую адукацыю, працаваў вадзіцелем у калгасе. У лютым 1942 года Ярмоленка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Са жніўня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі сяржант Панцялей Ярмоленка камандаваў гарматай 198-га гвардзейскага стралковага палка 68-я гвардзейскай стралковай дывізіі 40-й арміі Варонежскага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].

24 верасня 1943 года падчас баёў на плацдарме на заходнім беразе Дняпра ў раёне вёскі Балыка-Шчучынка Кагарлыцкага раёна Кіеўскай вобласці Украінскай ССР Ярмоленка асабіста знішчыў некалькі дзясяткаў салдат і афіцэраў праціўніка, а таксама падавіў некалькі агнявых кропак.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 13 лістапада 1943 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым геройства і мужнасць» гвардыі сяржант Панцялей Ярмоленка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 3357[1].

У 1947 годзе ў званні старшыны Ярмоленка быў дэмабілізаваны. Пражываў у вёсцы Ліманнае Серышэўскага раёна Амурскай вобласці, працаваў старшынёй калгаса, затым майстрам сушыльнага агрэгата. Памёр 24 кастрычніка 1984 года, пахаваны ў Ліманным.

Быў таксама узнагароджаны шэрагам медалёў[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2. (руск.)
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. (руск.)
  • Сергиенко А. М. Амурцы — герои Великой Отечественной. — Благовещенск, 1970. (руск.)