Пародыя залацістаіголкавая
Пародыя залацістаіголкавая[3] (Parodia chrysacanthion) — від кактусаў з роду пародыя (Parodia).
Пародыя залацістаіголкавая | |||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||
|
Апісанне
правіцьСцябло шарападобна-пляскатае, светла-зялёнае. Рэбраў 24, яны слаба выяўленыя, невысокія, размешчаныя па спіралі. Арэолы белаапушаныя.
Калючкі шматлікія, залаціста-жоўтыя, тонкія, шчацінкападобныя, 0,8-1 см даўжынёй, адна з цэнтральных калючак да 2 см даўжынёй.
Кветкі дробныя, да 2 см даўжынёй і ў дыяметры, залаціста-жоўтыя.
Распаўсюджанне
правіцьЭндэмік аргентынскай правінцыі Жужуй.
Сінонімы
правіць- Echinocactus chrysacanthion
- Echinocactus microspermus
Значэнне
правіцьВырошчваецца як пакаёвая і аранжарэйная дэкаратыўная расліна.
Крыніцы
правіць- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Н. В. Богдан. Пародыя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 123. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
Літаратура
правіць- Бабин Д. М. Кактусы и другие суккуленты. — Мн.: Миринда, 2000. — С. 110. — (Ваша усадьба) ISBN 985-6511-28-3
- Мохов Е. Р. Кактусы. — СПб.: ООО «Издательский Дом „Кристалл“», 2003. — С. 220 ISBN 5-306-00172-6