Прэніт

Прэні́т, Ca₂Al(AlSi₃O₁₀)(OH)₂ — пародаўтваральны мінерал падкласа слаістых сілікатаў, гідраксідалюмасілікат кальцыю. Названы ў гонар першаадкрывальніка — галандца Х. ван Прэна, які ў 1783 годзе прывёз яго з Паўднёвай Афрыкі ў Германію.

Прэніт
Формула	Ca2Al(AlSi3O10)(OH)2
Прымесь	FeO, Fe2O3
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d]
Фізічныя ўласцівасці
Бляск	шкляны
Празрыстасць	паўпразрысты, празрысты
Цвёрдасць	6,5
Шчыльнасць	2,9 г/см³
Сінгонія	рамбічная
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паўпразрысты або празрысты крохкі мінерал жоўта-зялёнага, белага, шэрага колеру са шкляным бляскам. Крышталізуецца ў рамбічныя сінгоніі. Утварае сфераліты, суцэльныя масы, радыяльна-прамянёвыя агрэгаты і пражылкі. Ясна выражаныя крышталі сустракаюцца зрэдку. Цвёрдасць па шкале Моаса 6,5. Шчыльнасць 2800—2950 кг/м³.

Сустракаецца ў вулканічных лавах, гідратэрмальных зонах. З’яўляецца выніковым прадуктам раскладання сілікатаў. Радовішчы ў Германіі, Аўстрыі, Кітаі, Італіі, Францыі, ЗША. Празрыстыя крышталі ювелірнай якасці знаходзяць у Новым Паўднёвым Уэльсе (Аўстралія), Кітаі, Шатландыі, Паўднёвай Афрыцы і ЗША.

Літаратура

• Прэніт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 91. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Большая советская энциклопедия. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Пренит // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона/ В современной орфографии. — Петербург: Издательское общество «Ф. А. Брокгауз — И. А. Ефрон», 1907—1909. (руск.)

Спасылкі

• Пренит // Каталог Минералов. RU (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Прэніт