Пума фларыдская[1] (Puma concolor coryi) — самы рэдкі падвід пумы. У 1970 годзе ў дзікай прыродзе налічвалася толькі каля 20 пум. Па падліках 2017 года папуляцыя павялічылася да 230 асобін.
Жыве ў лясах і балотах паўднёвай Фларыды (ЗША), пераважна ў раёне запаведніка Big Cypress National Preserve, перш была распаўсюджаная ад усходняй часткі Тэхаса да паўднёва-ўсходніх штатаў. Прычынай яе вымірання з’яўляецца, пераважна, асушэнне балот, спартыўная паляванне, атручванні і беднасць генетычнага матэрыялу, якая вядзе да інбрыдынгу. Фларыдская пума адрозніваецца параўнальна дробнымі памерамі і высокімі лапамі. Афарбоўка поўсці цёмная, рыжаватая. У выніку імбрыдынгу асобіны гэтага падвіда набылі загнуты кончык хваста. Існуюць планы скрыжавання фларыдскай пумы з пумамі іншых падвідаў для стварэння ўстойлівай самарэгулявальнай папуляцыі.
Галоўная здабыча — алені, яноты і маладыя місісіпскія алігатары, таксама палююць на каётаў, выдраў, браняносцаў, дзікабразаў, дзікоў, зайцоў, скунсаў, мышаў, птушак і птушыныя яйкі. Самка прыносіць ад 1 да 3 кацянятаў. Цяжарнасць — 90-100 дзён. У дзікай прыродзе жывуць да 20 гадоў. Адзіныя адзначаныя ў дзікай прыродзе натуральныя ворагі — буйныя алігатары, здольныя нападаць на пум каля вады.
Зноскі
