Э́дгар О́лджэрнан Ро́берт Га́скайн-Сэ́сіл, 1-ы віконт Сэсіл-оф-Чэлвуд (англ.: Robert Cecil; 14 верасня 1864 — 24 лістапада 1958) — юрыст, парламенцкі, грамадскі і дзяржаўны дзеяч, актыўны супрацоўнік і ідэолаг Лігі Нацый. Прыхільнік ідэй міру і раззбраення. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1937), уручанай яму за заслугі перад Лігай Нацый.

Роберт Сэсіл
англ.: Robert Cecil
Parliamentary Under-Secretary of State for Foreign Affairs[d]
30 мая 1915 — 10 студзеня 1919
Папярэднік Neil Primrose[d]
Пераемнік Cecil Harmsworth, 1st Baron Harmsworth[d]
лорд-захавальнік Малой пячаткі
25 мая 1923 — 22 студзеня 1924
Папярэднік Джозеф Осцін Чэмберлен
Пераемнік John Robert Clynes[d]
канцлер герцагства Ланкастэрскага[d]
10 лістапада 1924 — 19 кастрычніка 1927
Папярэднік Josiah Wedgwood, Baron Wedgwood[d]
Пераемнік Ronald McNeill, 1st Baron Cushendun[d]
лорд-захавальнік Малой пячаткі
28 мая 1923 — 22 студзеня 1924
Папярэднік Джозеф Осцін Чэмберлен
Пераемнік John Robert Clynes[d]
member of the 32nd Parliament of the United Kingdom[d]
15 лістапада 1922 — 16 лістапада 1923
дэпутат 31-га парламента Вялікабрытаніі[d]
14 снежня 1918 — 26 кастрычніка 1922
дэпутат 30-га парламента Вялікабрытаніі[d]
23 лістапада 1911 — 25 лістапада 1918
дэпутат 28-га парламента Вялікабрытаніі[d]
12 студзеня 1906 — 10 студзеня 1910
член Палаты лордаў[d]
24 снежня 1923 — 24 лістапада 1958
рэктар[d] (Абердзінскі ўніверсітэт)
1924 — 1927
Папярэднік Robert Horne, 1st Viscount Horne of Slamannan[d]
Пераемнік F. E. Smith, 1st Earl of Birkenhead[d]
Нараджэнне 14 верасня 1864(1864-09-14)[1][2][…]
Смерць 24 лістапада 1958(1958-11-24)[1][2][…] (94 гады)
Імя пры нараджэнні англ.: Robert Gascoyne Viscount Cecil
Бацька Роберт Гаскойн-Сесіл Солсберы[3]
Маці Georgina Gascoyne-Cecil, Marchioness of Salisbury[d][3]
Жонка Eleanor Lambton[d][3][4]
Партыя
Член у
Адукацыя
Месца працы
Род войскаў Army Reserve[d]
Узнагароды
Нобелеўская прэмія міру
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Скончыў Оксфардскі ўніверсітэт (1886), юрыст. 3 1906 дэпутат брытанскага парламента. 3 пачаткам I сусветнай вайны ў Міжнародным камітэце Чырвонага Крыжа. У 1915—16 намеснік, у 1916—18 міністр замежных спраў Вялікабрытаніі. У верасні 1916 выдаў мемарандум з прапановай стварэння пасля вайны міжнароднага трыбунала для вырашэння міждзяржаўных спрэчак: многія палажэнні мемарандума пакладзены ў аснову праекта стварэння Лігі Нацый. Удзельнік Парыжскай мірнай канферэнцыі 1919—20, адзін са стваральнікаў статута Лігі Нацый. У 1920—23 прадстаўляў у Лізе Нацый Паўднёва-Афрыканскі Саюз. У 1923—45 прэзідэнт Лігі Нацый. Імкнуўся ператварыць яе ў моцную арганізацыю, здольную ўтаймоўваць агрэсараў; выступаў супраць японскай агрэсіі ў Кітаі, італьянскай — у Эфіопіі, Мюнхенскага пагаднення 1938, адстойваў спыненне гонкі ўзбраенняў, але не сустрэў падтрымкі ад урадаў краін-членаў. Прысутнічаў на апошнім пасляваенным пасяджэнні Лігі Нацый у 1949 годзе.

Аўтар аўтабіяграфіі «Увесь шлях» аб сваёй працы ў Лізе і свеце паміж двума сусветнымі войнамі. Ганаровы пажыццёвы прэзідэнт Асацыяцыі Аб’яднаных Нацый.

Зноскі

  1. а б Lundy D. R. Edgar Algernon Robert Gascoyne-Cecil, 1st and last Viscount Cecil of Chelwood // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Robert Cecil // Brockhaus Enzyklopädie
  3. а б в Kindred Britain
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. Архіў Інтэрнэту — 1996.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць