Саншу I
Саншу I Партугальскі (11 лістапада 1154, Каімбра — 26 сакавіка 1212, там жа), вядомы як Засяляцель (парт.: Sancho I o Povoador) — другі кароль Партугаліі. Саншу атрымаў у спадчыну прастол ад бацькі ў 1185 годзе.
Саншу I Засяляцель | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sancho I o Povoador | |||||||
|
|||||||
Каранацыя | 9 снежня 1185 | ||||||
Папярэднік | Афонсу I | ||||||
Пераемнік | Афонсу II | ||||||
Нараджэнне |
11 лістапада 1154[1] |
||||||
Смерць |
26 сакавіка 1211 (56 гадоў) ці 26 сакавіка 1212[2] (57 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Бургундская дынастыя | ||||||
Бацька | Афонсу I Вялікі | ||||||
Маці | Мафальда Савойская | ||||||
Жонка | Дульса Арагонская[d][3] | ||||||
Дзеці | Theresa of Portugal[d], Sancha of Portugal[d], Афонсу II, Peter of Portugal[d], Ferdinand of Portugal[d], Branca of Portugal[d], Берэнгарыя Партугальская[d], Мафальда Іспанская[d], Constance of Portugal I[d], Raymond of Portugal[d], Rodrigo Sanches of Portugal[d], Gil Sanches of Portugal[d], Teresa Sanches of Portugal[d], Pedro Moniz[d], Martim Sanches[d], Constança Sanches[d] і Urraca Sanches of Portugal[d] | ||||||
Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сын Афонсу I Заваёўніка і яго жонкі Мафальды Савойскай.
У 1170 годзе Саншу быў пасвячоны ў рыцары сваім бацькам, каралём Афонсу I, і з таго часу стаў яго правай рукой у адміністрацыйных і ў ваенных справах. У той час незалежнасць Партугаліі (абвешчаная ў 1139 годзе) не была трывала ўстоянай. Каралі Леона і Кастыліі спрабавалі анексаваць краіну, і Каталіцкая царква не спяшалася са сваім блаславеннем і адабрэннем дзяржавы. Партугалія ўступіла ў саюз з каралеўствам Арагон і разам яны ваявалі з Леонам і Кастыліяй. Каб умацаваць саюз, прынц Саншу Партугальскі жаніўся ў 1174 годзе на прынцэсе Дульсе Берэнгер, малодшай сястры караля Альфонса II Арагонскага. Арагон стаў такім чынам першым Пірэнейскім каралеўствам, якія прызналі незалежнасць Партугаліі.
Са смерцю Афонсу I у 1185 годзе Саншу I стаў другім каралём Партугаліі. Каімбра была цэнтрам яго каралеўства; Саншу спыніў войны з суседзямі за кантроль над галісійскімі памежнымі тэрыторыямі. Замест гэтага ён звярнуў усе сілы на поўдзень, супраць Маўрытанскіх абшчын. Першапачаткова ён змог прасунуцца далёка, заняўшы Алгарві і Алентэжу, але ў 1190 годзе вымушаны быў адступіць. З дапамогай крыжакоў ён захапіў Сілвеш у 1191 годзе. Саншу загадаў умацаваць горад і пабудаваў крэпасць, якая з’яўляецца сёння важным помнікам партугальскай і сусветнай культурнай спадчыны.
Аднак ваенную ўвагу неўзабаве зноў прыйшлося звярнуць на поўнач, дзе ўзнікла пагроза партугальскім межам з боку Леона і Кастыліі. Сілвеш зноў быў здадзены Маўрам.
Саншу I надаваў шмат увагі адміністрацыйнай арганізацыі новага каралеўства. Ён акумуляваў дзяржаўную казну, падтрымліваў новыя рамёствы і сярэдні клас камерсантаў. Больш таго, ён стварыў некалькі новых гарадоў і паселішчаў і шмат зрабіў для засялення аддаленых земляў у паўночных хрысціянскіх абласцях Партугаліі пераважна фламандцамі і бургундцамі — завошта і атрымаў сваю гістарычную мянушку — Засяляльнік.
Кароль таксама быў вядомы сваёй любоўю да навукі і літаратуры. Саншу I напісаў некалькі кніг паэм і накіроўваў партугальскіх юнакоў за кошт казны навучацца ў еўрапейскія ўніверсітэты.
Нашчадкі Саншу I
правіць- Ад жонкі, Дульсінеі Берэнгер, прынцэсы Арагона (1152—1198)
- Тэрэза, прынцэса Партугаліі (1176—1250), выйшла замуж за караля Альфонса IX Кастыльскага
- Санша, прынцэса Партугаліі (1180—1229), абатыса Ларвау
- Раймунду (1180—1189)
- Констанса, прынцэса Партугаліі (1182—1202)
- Афонсу II, кароль Партугаліі (1185—1233)
- Педру, прынц Партугаліі (1187—1258), граф Балеарскіх астравоў, жыў у Леоне, жаніўся на Аўрэмбіі Арменжэл, графіні Уржэл
- Фернанду, прынц Партугаліі (1188—1223), жыў у Францыі, жаніўся на Жанне Фландрскай (1200—1244)
- Энрыке, прынц Партугаліі (1189)
- Бранка, прынцэса Партугаліі, лэдзі Гвадалахары (каля 1192—1240)
- Берэнгарыя, прынцэса Партугаліі (1194—1221), выйшла замуж за дацкага караля Вальдэмара II
- Мафальда, прынцэса Партугаліі (каля 1200—1257), выйшла замуж за караля Генрыха I Кастыльскага
Пабочныя дзеці (уключаючы, але не абмяжоўваючы!)
- Генрых, граф Трастамара
- Жыл Саншэс
Зноскі
- ↑ а б в Deutsche Nationalbibliothek Record #1011398133 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
- ↑ Find a Grave — 1996. Праверана 30 жніўня 2019.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.