Сваяцтва

не блытаць с радством, кроўнай сувяззю

Сваяцтва — сувязь паміж людзьмі, заснаваная на паходжанні адной асобы ад другой (прамая роднасць), або розных асоб ад агульнага продка, а таксама на шлюбных сямейных адносінах[1]. Адносіны паміж людзьмі, якія ўзнікаюць са шлюбнага саюза аднаго з родных завуцца сваяцтвам.

Міжасобасныя адносіны
Тыпы адносін
Падзеі
  • Асабістае жыццё
  • Пачуцці і эмоцыі
  • Блізкая сувязь
  • Цяга
  • Камперсія
  • Закаханасць
  • Каханне
  • Прыхільнасць
  • Рэўнасць
  • Платанічнае каханне
  • Рамантычнае каханне
  • Страсць
  • Учынкі
  • Калым (Пасаг)
  • Гіпергамія
  • Шлюбная здрада
  • Секс
  • Выкраданне нявесты
  • Гвалт у адносінах
  • Аб’юзіўныя адносіны
  • У сям’і
  • Над дарослымі
  • Над дзецьмі
  • Падлеткавы гвалт
  • Крэўная роднасць (блізкае сваяцтва)

    правіць
    • Бацька — мужчына адносна сваіх дзяцей, муж маці.
    • Маціжанчына адносна сваіх дзяцей, жонка бацькі.
    • Сын — хлопчык / мужчына адносна сваіх бацькоў.
    • Дачка — дзяўчынка / жанчына адносна сваіх бацькоў.
    • Бацькі — агульнае паняцце для бацькі і маці.
    • Дзеці — агульнае паняцце для сыноў і дачок.

    Сваяцтва ў беларускім заканадаўстве

    правіць

    Паводле Кодэкса аб шлюбе і сям'і Рэспублікі Беларусь:

    Блізкае сваяцтва (артыкул 60):

      Адносіны, якія вынікаюць з кроўнага сваяцтва паміж бацькамі і дзецьмі, роднымі братамі і сёстрамі, дзядулем, бабуляй і ўнукамі, лічацца блізкім сваяцтвам.  

    Сваяцтва (артыкул 61):

      Адносіны паміж сужэнцам і блізкімі сваякамі другога сужэнца лічацца адносінамі сваяцтва.  

    Зноскі

    1. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы. Мн.:БелЭн, 2002, С.590.

    Літаратура

    правіць
    • Роднасць і сваяцтва // БЭ ў 18 тамах. -- Т. 13.

    Спасылкі

    правіць