Рамантыка
Рамантыка — спалучэнне розных фактараў, такіх як ідэі, пачуцці, эмоцыі, умовы жыцця, якія разам ствараюць эмацыйна-ўзнёслае светаадчуванне[1][2].
| Міжасобасныя адносіны
|
|---|
| Тыпы адносін |
|
Агамія · Шлюб · Bromance · Удаўство · Грамадзянскае партнёрства · Сяброўства · Жонка · Значны іншы · Канкубінат · Куртызанка · Палюбоўнік (палюбоўніца) · Манагамія · Муж · Аднаполыя сувязі · Педэрастыя · Паліаморыя · Палівернасць · Палігамія · Сваяцтва · Рамантычныя · Сям’я · Сексуальны партнёр · Сужыццё · Адносіны для секса |
| Падзеі |
| Асабістае жыццё
Флірт · Шлюб · Развод · Спатканне · Растанне · Палавы акт · Шлюбная здрада · Заляцанне |
| Пачуцці і эмоцыі |
|
Блізкая сувязь · Цяга · Камперсія · Закаханасць · Каханне (эрас, філія, старгэ, агапэ) · Прыхільнасць · Рэўнасць · Платанічнае каханне · Рамантычнае каханне · Страсць |
| Учынкі |
|
Калым (Пасаг) · Гіпергамія · Шлюбная здрада · Секс · Выкраданне нявесты |
| Гвалт у адносінах |
|
Таксама рамантыка можа ўспрымацца як лад жыцця, які адрозніваецца аптымізмам, альтруізмам, станоўчымі эмоцыямі, высокімі пачуццямі, узнёслым стаўленнем да чалавека, і спавяданнем каштоўнасцей, якія супрацьстаўляюцца «шэрым будням», матэрыяльным каштоўнасцям, у тым ліку прагматызму, а таксама палітычнай дзейнасці і іншым «сур'ёзным заняткам». Рамантыка злучана з разглядам сітуацый з пункту погляду ідэальных стасункаў[3].
Рамантыка можа быць ахарактарызавана душэўным падыманнем, наяўнасцю ў меркаваннях і ўчынках лірычных і драматычных матываў[3]. Рамантыка ці рамантычныя адносіны ўзнікаюць, зазвычай, толькі ў некаторых сітуацыях, калі ўплыў навакольнага свету ў свядомасці людзей нівелюецца, а на першы план выходзяць іх адносіны паміж сабой, узнікае цяга адзін да аднаго.
Паняцце рамантыкі паўстаў у Англіі ў сярэдзіне XVII стагоддзя. Спачатку характарызавала народную паэзію, напоўненую лірычнымі матывамі і што супрацьстаўлялася адукацыйнай паэзіі на лацінскай мове. Пасля сфармаваліся адмысловыя навукова-філасофскія школы, якія па-рознаму трактавалі рамантыку. Так, Енскі кружок рамантыкаў, што ўзначальваецца братамі Шлёгелямі, характарызаваў рамантыку як «штосьці летуценнае, экзальтаванае, нерэальнае». У сваіх даследаваннях унутранага свету чалавека Шлёгель і іншыя філосафы імкнуліся адысці ад прыродазнаўча-навуковага пункту погляду на мір, бо феномен рамантыкі знікаў з гэтага пагляду на чалавека[4].
Гл. таксамаПравіць
Зноскі
- ↑ Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949-1992.
- ↑ Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935-1940.
- ↑ 3,0 3,1 В.Л. Телицын, В.Э. Багдасарян, И.Б. Орлов. Символы, знаки, эмблемы. Энциклопедия. — М.: ЛОКИД-ПРЕСС; РИПОЛ классик. — 2005.
- ↑ Философский энциклопедический словарь / ред.-сост. Е.Ф. Губского [и др.]. — М.: ИНФРА-М, 2006. — 574 с. — (Библиотека словарей "ИНФРА-М")