Селенавая кіслата
хімічнае злучэнне
Селе́навая кіслата[1] — неарганічная кіслата, H2SeO.
| Селенавая кіслата | |
| |
| Агульныя | |
|---|---|
| Хім. формула | H₂O₄Se |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 231-979-4 |
| SMILES | |
| RTECS | VS6575000 |
| ChemSpider | |
| Бяспека | |
| NFPA 704 | |
Цвёрдае бясколернае крышталічнае рэчыва. Шчыльнасць 2,95 к/см³. Тэмпература плаўлення 62,4[1] °C. Пры тэмпературы, большай за тэмпературу плаўлення, раскладаецца[1]. Добра раствараецца ў вадзе. Па сваіх уласцівасцях блізкая да сернай кіслаты, але мае большую акісляльную здольнасць.
Атрыманне правіць
Селенавую кіслату атрымліваюць узаемадзеяннем аксіда селена(VI) з вадой, узаемадзеяннем селена з хлорнай або бромнай вадой, узаемадзеяннем селеністай кіслаты ці аксіда селена(VI) з перакісам вадароду.
Выкарыстанне правіць
Селенавая кіслата выкарыстоўваецца пераважна для атрымання яе солей — селенатаў.
Зноскі
- ↑ а б в БелЭн 2002.
Літаратура правіць
- Селенавая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 305. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Некрасов Б. Н. Основы общей химии. Т. 1. / изд. 3-е, испр. и доп. — Изд-во «Химия», 1973. — С. 353—354. — 656 с. (руск.)