Серафім Міхайлавіч Лебедзеў
Серафім Міхайлавіч Лебедзеў (2 студзеня 1904, Міхайлаў, Разанская губерня, Расійская імперыя — 30 красавіка 1988, Гомель[2][3]) — беларускі савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст.
| Серафім Міхайлавіч Лебедзеў | |
|---|---|
_%D0%B3%D0%BE%D0%B4.jpg) | |
| Нараджэнне |
2 студзеня 1904 |
| Смерць |
30 красавіка 1988 (84 гады) |
| Партыя | |
| Дзейнасць | дзяржаўны дзеяч, партыйны дзеяч |
| Прыналежнасць | СССР |
| Званне | капітан |
| Бітвы | |
| Узнагароды |
     |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Член УКП(б) з 1927 г.[4] У верасні таго ж года прызваны на службу ў Чырвоную Армію[2].
Станам на 1941 г. (да ліпеня?) займаў пасаду 1-га сакратара Савецкага раённага камітэта КП(б)Б (Беласток)[4]. Ва ўзнагародных дакументах 1943 г. пазначаны як сакратар Беластоцкага гаррайкама КП(б)Б[5].
На пачатку Вялікай Айчыннай вайны ў ліпені-жніўні 1941 г. — старшыня Выканаўчага камітэта Гомельскага гарадскога Савета[4]. Вядома пра яго ўдзел ў арганізацыі эвакуацыі гісторыка-культурных каштоўнасцей з гомельскага музея. З дапамогай камсамольцаў-энтузіястаў пад яго кіраўніцтвам на вакзал для адпраўкі ў савецкі тыл была дастаўлена 500-кілаграмовая бронзавая статуя багіні міру — скульптура ХІХ ст., якая першапачаткова знаходзілася на магіле М. П. Румянцава[6]
З лютага 1942 г. працаваў па асаблівых даручэннях пры Ваенным Савеце 3-й ударнай арміі. З красавіка таго ж года — адказны арганізатар ЦК КП(б) пры Паўночна-Заходняй групе. Займаўся пашырэннем літаратуры у тыле праціўніка. Праводзіў работу па здабычы зброі і боепрыпасаў для партызанскіх атрадаў Беларусі[5].
З красавіка 1943 г. працаваў у аператыўным аддзеле Беларускага штаба партызанскага руху, займаўся пытаннямі партызанскага руху па Гомельскай вобласці, спрыяў арганізацыі баявой антынацысцкай дзейнасці на Гомельшчыне[5].
Пасля вызвалення Гомеля ад нямецкіх нацысцкіх захопнікаў займаў пасаду намесніка старшыні Выканаўчага камітэта Гомельскага абласнога Савета (лістапад 1943 — 1946 год). Паралельна з лістапада 1943 па студзень 1944 года выконваў абавязкі старшыні Выканаўчага камітэта Гомельскага абласнога Савета[4]. Станам на верасень 1945 г. быў загадачыкам Бюро пры тым жа выканкаме[7].
З сакавіка 1953 па кастрычнік 1959 года знаходзіўся на пасадзе старшыні Выканаўчага камітэта Гомельскага гарадскога Савета[4].
Памёр у 1988 г. Пахаваны на могілках «Асаўцы» ў Гомелі[3].
Узнагароды правіць
Кнігі правіць
- Гомель: Краткий историко-экономический очерк (Мінск, 1-е выд.: 1957; 2-е выд.: 1962)
- Опыт жилищного строительства методом народной стройки (город Гомель) / супольна з В. Б. Івановым (Мінск, 1958)
- Партийная библиотека (Масква, 1973)
- Из опыта работы школ молодого лектора при правлении Гомельской областной организации Общества «Знание» (Мінск, 1964)
- Наш край вчера, сегодня, завтра (Материал в помощь лекторам, докладчикам) (Гомель, 1976)
Зноскі правіць
- ↑ http://www.knowbysight.info/LLL/14816.asp
- ↑ а б в Лебедев Серафим Михайлович (Сведения о личном составе, 1927; Документы о награждении, 1985) // Память народа 1941-1945.
- ↑ а б Лебедев Серафим Михайлович 1904-1988 // Мицват эмет — уход за еврейскими захоронениями. Дата смерці ўказана паводле здымку надмагільнага помніка.
- ↑ а б в г д е Лебедев Серафим Михайлович [жыццёвыя вехі] // Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898-1991.
- ↑ а б в г Лебедев Серафим Михайлович [Узнагародныя лісты, 1943] // Партизаны Беларуси.
- ↑ Литвинова, Т. Символ мира, пострадавший от войны // Правда Гомель. Новостной портал. — 24.12.2014.
- ↑ а б Лебедев Серафим Михайлович (Документы о награждении, 14.09.1945) // Память народа 1941-1945.
- ↑ Лебедев Серафим Михайлович (Документы о награждении, 10.09.1945) // Память народа 1941-1945.