Слоўвец
Сло́ўвец — колішняя вёска на беразе ракі Слоўці (Дражні), цяпер у межах горада Мінска.
Гісторыя
правіць.jpg)
На карце генеральнага межавання Мінскай губерні 1800 года пазначаныя засценкі Верхаслоўсць (руск.: Верхословсть) на правым беразе ракі і Слоўць (руск.: Словць) на левым беразе[1]. Засценак Верхаслоўць быў уласнасцю менскага Петрапаўлаўскага манастыра, 2 двары, 12 жыхароў[2]. У канцы XIX стагоддзя вёска Слоўвец на 2 двары ў Сеніцкай воласці Мінскага павета, таксама карчма пры гасцінцы з Мінска да Трасцянца. У 1917 годзе хутар Слоўсць, 1 двор, 5 жыхароў, усе беларусы[3].
Дамы вёскі абазначаліся на карце 1930-х гадоў. У часе рэпрэсій у 1937 годзе былі асуджаныя да 10 і 7 гадоў лагераў два ўраджэнцы вёскі[4][5]. Вёска знікла пасля Другой сусветнай вайны. Цяпер тэрыторыя вёскі ў межах Заводскага раёна Мінска, на яе месцы мемарыяльны знак «Беларусь партызанская».
Зноскі
- ↑ ПГМ Мінскага павета Мінскай губерні (1800 год). mapy.by. Архівавана з першакрыніцы 19 траўня 2020. Праверана 19 траўня 2020.
- ↑ Памяць 1998, с. 567.
- ↑ Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 160.
- ↑ Мякота Андрэй Іванавіч (1898). by.openlist.wiki. Архівавана з першакрыніцы 29-08-2019. Праверана 29-08-2019.
- ↑ Мякота Антон Іванавіч (1900). by.openlist.wiki. Архівавана з першакрыніцы 29-8-2019. Праверана 29-8-2019.
Літаратура
правіць- Jelski A. Slouwiec // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Tom X (Rukszenice — Sochaczew), 1889. — S. 833
- Верхаслоўцы // Памяць: Гіст-дакум. хроніка Мінскага р-на / Гал. рэд. Беларус. Энцыкл.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.. — Мінск: БелЭн, 1998. — 640 с.
- Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.