Спіс беларускіх імён

Беларускай мове ўласцівы народны іменнік, які характарызуецца адсутнасцю строга замацаванай (кананічнай) формы, як у рускай праваслаўнай традыцыі (напр., Юрась, Юрок, Юрка, Юры, а не толькі Юрый). Таксама ёсць думка, што беларускаму іменніку характэрна адсутнасць паралельнага ўжывання імён па бацьку разам з імёнамі (казалі, напр., Юрчыха, калі яе мужам быў Юрка)^{[удакладніць: камент.]}. Аднак, праз русіфікацыю імперскага і савецкага часу, беларускія народныя імёны выціснуты з афіцыйнага ўжытку праваслаўнымі кананічнымі формамі. Нельга было зарэгістраваць дзіця Юркам або Юрком, аднак у савецкія часы, асабліва ў часы калектывізацыі і індустрыялізацыі, лёгка можна было зарэгістраваць дзіцё Трактарам (Трактар Іванавіч), Акцябрынай, Бісектрысай і Канстытуцыяй.

А

Мужчынскія

• Адам (размоўнае: Адась; стар.-яўр.: אָדָם) — чалавек;
• Акім (размоўнае: Якім, Юктук, Юхім, Юхша; стар.-яўр.: יְהוֹיָקִים) — узведзены Богам;
• Алег (размоўнае: Алік, Лёка, Лёша, Алежка; старажытнаскандынаўскае) — святы. Спачатку было княжацкім імем;
• Аляксандр (размоўнае: Алесь, Ольцік, Вольцік, Вольша, Алех, Алехна; старажытнагрэчаскае, стар.-грэч.: Αλέξανδρος) — мужны, абаронца;
• Аляксей (размоўнае: Алёкса, Лёкса і інш.; стар.-грэч.: Ἀλέξιος) — абаронца, абараняючы;
• Анатоль (размоўнае: Толя, Толік; старажытнагрэчаскае) — з вобласці Старажытнай Грэцыі — з Анатоліі;
• Андрэй (размоўнае: Яндрэй, Андруш, Андрук, Андрусь; стар.-грэч.: Ἀνδρέας) — мужны, адважны;
• Анісім (размоўнае: Анісік, Аніська, Аніс; стар.-грэч.: Ὀνήσιμος) — карысны, дабрадзейны;
• Антон (размоўнае: Антоні, Антось, Антук; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — «той, хто ўступае ў бой» або «хто набывае ўзамен»;
• Аркадзь (размоўнае: Аркадзя, Аркал; старажытнагрэчаскае) — з вобласці Грэцыі — з Аркадзіі, з краіны пастухоў;
• Арнольд (нямецкае) — «магутны арол». Не частае. У сялян амаль не выкарыстоўвалася;
• Арсеній (размоўнае: Арсень, Арсен, Сеня, Арсік, Арсук, Арсім, Арсайла, Арцісь, Арцім, Арціш; старажытнагрэчаскае) — мужны, адважны;
• Артур (размоўнае: Артусь, Артук; кельтскае) — мужны, адважны;
• Арцём (размоўнае: Арцюх; стар.-грэч.: ἀρτεμής) — здаровы, цэлы;
• Астап (размоўнае: Астапук, Астапка, Астах, Асташ; старажытнагрэчаскае) — «які цвёрда стаіць», «цвёрды, нязменны, устойлівы»;
• Афанасій — (размоўнае: Апанас, Панас, Апанась, Панась; старажытнагрэчаскае) — бессмяротны;

Жаночыя

• Агапія (размоўнае: Агата, Гана; старажытнагрэчаскае) — харошая, добрая;
• Агрыпіна (размоўнае: Грыпіна, Агруся, Груня, Рыпіна; лацінскае) — этымалогія невядомая;
• Адэлаіда (размоўнае: Адэля, Адзька, Адэлька, Адэльця; нямецкае) — годная выглядам, шляхецкая, з шляхецкага роду;
• Акуліна (размоўнае: Куліна, Акуліта; лацінскае) — арліная;
• Ала (старажытнагрэчаскае) — другая, наступная; па другой версіі імя лацінскага паходжання;
• Алена (размоўнае: Лена, Алёна, Ялена, Гэля, Аліся; старажытнагрэчаскае) — святло, зіхаценне, бляск;
• Алеся (утворанае ад Аляксандры);
• Аліна (лацінскае) — іншая, чужая;
• Аліса (старажытнагрэчаскае) — праўда;
• Аляксандра (размоўнае: Александрына, Алеся; старажытнагрэчаскае; стар.-грэч.: Ἀλεξάνδρα) — мужная, абаронца людзей;
• Анастасія (размоўнае: Наста, Наська, Настка, Настуся, Настасся, Настачка; старажытнагрэчаскае; стар.-грэч.: Ἀναστασία) — «уваскрашэнне» («вернутая да жыцця»);
• Ангеліна (размоўнае: Ангеля, Гэля; старажытнагрэчаскае) — анёльская;
• Анжаліка (размоўнае: Ліка; лацінскае, лац.: angelicus) — анёльская;
• Анжэла (размоўнае: Эла; старажытнагрэчаскае, стар.-грэч.: άγγελο) — «веснік», «пасланец»;
• Антаніна (размоўнае: Антоля; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — кветка; тая, хто ўступае ў бой;
• Антонія (размоўнае: Антося; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — тая, хто ўступае ў бой; хто набывае ўзамен;
• Анюта, Анна (размоўнае: Анка, Анця, Анюша, Анушка, Анюра, Нюра, Нюрка, Нюта, Нюша, Нюця; старажытнаяўрэйскае) — сімпатычная, мілавідная, раскоша, любата. Глядзіце таксама: Ганна;
• Аўдоцця (размоўнае: Аўдоля, Аўдзюха, Аўдзюня, Дзюня, Аўдзютка, Дзютка, Аўдося, Дося; старажытнагрэчаскае) — благадаць;

Б

Мужчынскія

• Багдан (размоўнае: Богдан, Данчык, Бонік, Боня, Богусь, Богуш; стараславянскае) — Богам дадзены;
• Багуслаў (размоўнае: Багусь, Богцік, Багук, Богуш, Богша; стараславянскае) — той, хто славіць Бога;
• Базыль (старажытнагрэчаскае) — царскі;
• Баляслаў (размоўнае: Болесь, Булесь; стараславянскае) — болей слаўны за іншых;
• Баніфацый (размоўнае: Баніфат, Баніхват, Баніфацыйка, Баня, Банюсь, Фаця, Ніхват, Баніфацы, Боніс; лацінскае) — тварэц дабра, дабрачынец;
• Барыс (размоўнае: Бора, Борусь; старажытнагрэчаскае) — барэц, змагар; магчыма, таксама ад стараславянскага;
• Барыслаў (стараславянскае) — той, хто змагаецца (борацца) за славу;
• Будзіслаў (размоўнае: Будзя, Слава; стараславянскае) — будзі/будзіць славу;
• Браніслаў (размоўнае: Бронісь, Бранюк, Броняк, Слава; стараславянскае) — аберагаючы славу;
• Брачыслаў (размоўнае: Брача, Слава; стараславянскае) — слаўвуты воін;
• Будзімір (размоўнае: Будзя, Дзіма, Мірык; стараславянскае) — будзі мір;

Жаночыя

• Барбара (лацінскае) — язычніца, чужаземка; пашыранае сярод беларусаў-католікаў. Глядзіце таксама: Варвара;
• Будзіслава (размоўнае: Будзя, Слава; стараславянскае) — будзі/будзіць славу;
• Браніслава (размоўнае: Броня, Бронька, Слава; стараславянскае) — ахоўваючая, аберагаючая славу;
• Бэла (размоўнае: Бэлка; лацінскае) — прыгожая;

В

Мужчынскія

• Вадзім (размоўнае: Вадзік, Валік; стараславянскае) — абвінавачваць, нагаворваць;
• Валерый (размоўнае: Валер, Валерка; лацінскае) — моцны, здаровы, бадзёры;
• Валянцін (размоўнае: Волесь, Валік; лацінскае) — здаровы, дужы;
• Варфаламей (размоўнае: Барталамей, Бахрамей, Бартош, Баўтрук, Будрыс; старажытнаяўрэйскае) — «сын Таламея»;
• Васіль (размоўнае: Васілька, Вася, Васька, Базыль, Базылька; старажытнагрэчаскае) — царскі;
• Венядзікт (размоўнае: Бенядзікт, Банадысь, Баніхват, Баніфацы; лацінскае) — бласлаўлёны;
• Вінцэнт (размоўнае: Вінцук, Вінцусь, Вінька; лац.: Vincentius; vincens) — той, хто перамагае;
• Віктар (размоўнае: Вікцік, Віктук, Віктусь; лацінскае) — перамога;
• Віталій (размоўнае: Віталь, Віталя; лацінскае) — «жыццёвы». У беларусаў пераважна ў сем’ях гарадской інтэлігенцыі;
• Вітаўт (размоўнае: Вітусь, Вітак);
• Вячаслаў (размоўнае: Вячка, Вячык, Слава, Слаўка; стараславянскае) — «славячы славу», «той, хто марыць праславіцца»;

Жаночыя

• Валерыя (размоўнае: Лера, Валерка, Валюся, Люся, Люська; лацінскае) — здаровая, дужая;
• Валянціна (размоўнае: Валя, Валена, Валюша, Валюня, Валюня, Ціна; лацінскае) — здаровая, дужая;
• Ванда — (размоўнае: Вана, Вандзя, Вандачка; польскае) — баламутка, спрачальніца
• Варвара (размоўнае: Вара, Варця, Варка, Варуся, Барбара, Барця, Барціся; лацінскае) — язычніца, чужаземка.
• Вера (размоўнае: Верця, Верка, Вяруня, Вяруся; стараславянскае) — спадзяванне, надзея;
• Вераніка (размоўнае: Вера, Ніка, Веранічка, Віка, Вічка; старажытнагрэчаскае) — тая, што нясе перамогу; па другой версіі — ураджэнка італ. горада Вероны;
• Вікторыя (размоўнае: разм. Віка, Вікуля, Вікта, Вікця, Віктуся, Вікта; лацінскае) — перамога;
• Віталіна (размоўнае: Віталінка, Таліна, Талінка, Віта, Ліна; лацінскае) — жыццёвая;
• Віялета (размоўнае: Віта, Вітуля, Вітуся, Лета, Вія, Тая; лацінскае) — фіялка;
• Вольга (размоўнае: Вольця, Волька, Вальжына; старажытнаскандынаўскае) — дакладнай этымалогіі няма, аднак некаторыя лічаць, што гэта жаночы варыянт ад імя Алег, што значыць святы;
• Вянера (размоўнае: Вянерка, Нера, Вера; лацінскае) — прыгожая, каханая. Параўнанне: [[Венера, багіня|Венера] — багіня кахання і прыгажосці ў старажытных грэкаў;
• Вячаслава (стараславянскае) — вялікая слава;

Г

Мужчынскія

• Гарыслаў (стараславянскае) — «той, хто „гарыць“ славаю»;
• Гаўрыла (размоўнае: Гаўрусь, Гаўрык, Гаўрук, Гаўра, Габрук, Габрысь; старажытнаяўрэйскае) — божы чалавек, божы муж;
• Георгій (размоўнае: Юрык, Ярык, Юрка, Юрась, Юры, Юрыла, Ярыла, Юрага, Алігор, Жора; старажытнагрэчаскае) — земляроб;
• Герасім — (размоўнае: Герась, Гарась, Гараська, Гараска, Гарасюк, Гарасім, Грасім, Гарасік; старажытнагрэчаскае) — паважаемы;

• Генадзь (размоўнае: Генік, Генусь, Гена; старажытнагрэчаскае) — высакародны;

• Глеб (размоўнае: Глебка, Глебік; нямецкае) — нашчадак Бога;

Жаночыя

• Ганна (размоўнае: Ганка, Ганця, Гануся, Гануля, Ганнушка, Анэта; старажытнаяўрэйскае) — сімпатычная, мілавідная, раскоша, любата;

• Галіна (размоўнае: Галя, Галька, Галінка, Галюся, Галюня; старажытнагрэчаскае) — спакойная, лагодная, рахманая; па другой версіі з лацінскай мовы, дзе мела значэнне «курыца»;

Д

Мужчынскія

• Давыд (размоўнае: Давід, Давідчык, Давідзюк, Давыдзік, Додзя, Додзік, Давыдзька; старажытнаяўрэйскае) — любімы;
• Дамінік (размоўнае: Домка, Дамінічак; лацінскае) — «дзень Божы»;
• Даніла (размоўнае: Данік, Данусь, Дольцік, Данель, Дануль, Данук, Дануйла; старажытнаяўрэйскае) — «Бог — мой суддзя»;
• Дарафей (размоўнае: Дорах, Дораш, Дарошка, Дарапей, Дарафейчык, Дарук, Дарацей, Дарцісь; старажытнагрэчаскае) — «дар Бога»;
• Дзмітрый (размоўнае: Зміцер, Змітрок, Змітра, Змітро, Змітрук; старажытнагрэчаскае) — «які належыць багіні земляробства Дэметры»;
• Дзяніс (размоўнае: Дзяніска; лацінскае) — натхнёны;

Жаночыя

• Дамініка (размоўнае: Дамінічка, Даміся, Ніка; лацінскае) — «дзень Божы»;
• Дарафея (размоўнае: Дара, Фея, Дарфейка; старажытнагрэчаскае) — «дар Бога»;
• Дар’я (размоўнае: Адарка, Адар’я, Дарота, Дарка; старажытнагрэчаскае) — пераможца;

Е

Мужчынскія

• Еўдакім — Аўдось, Аўдзік, Аўдук, Аўдот, Аўдыяш
• Емяльян — Амяльян, Амелька

Жаночыя

• Ева (размоўнае: Еўця, Еўка, Яўціся; старажытнаяўрэйскае) — жанчына, жывая, жонка Адама;
• Еўдакія — Аўдзіся, Аўдотка, Аўдося, Аўдольця, Дануся;
• Ефрасіння (размоўнае: Прося; старажытнагрэчаскае) — родная;

Ж

Мужчынскія

• Ждан (размоўнае: Жданко, Даня, Данік; стараславянскае) — каго чакалі;

Жаночыя

• Жана (размоўнае: Анця, Ануся, Анэта; старажытнагрэчаскае) — Богам дадзеная;

З

Мужчынскія

• Захар (размоўнае: Захара, Захар’я; старажытнаяўрэйскае) — «памяць божая»;

Жаночыя

• Зінаіда (размоўнае: Зіна; старажытнагрэчаскае) — народжаная Зеўсам, боская;
• Зося (старажытнагрэчаскае) — мудрая. Асноўнае: Софія;

І

Мужчынскія

• Іван (размоўнае: Ян, Ясь, Івась, Івашка, Ясюк, Яська, Якцік, Янук, Янка, Януш; старажытнаяўрэйскае) — «Яхве (Бог) злітаваўся», «Яхве (Бог) памілаваў». Асноўнае: Ян;
• Ігар (размоўнае: Ігарок; старажытнаскандынаўскае) — Ingvio — імя скандынаўскага бога багацця і varr — ахоўваць
• Ігнат — Ігнась, Ігнатка
• Іосіф, Ёзэф, Юзаф — Язэп, Юзік, Юзок, Еська, Юзуль
• Ілля, Ілья — Іляш, Ільяш, Іллюк, Ільюк, Галляш, Гальяш

Жаночыя

• Ірэна — Рэня
• Ірына — Арына, Арыша, Арышка

К

Мужчынскія

• Казімір — Казік, Казюк
• Карл — Карусь, Карук, Корша
• Кірыл (размоўнае: Кірыла, Кірык, Кірук, Кір’ян, Чурыла; старажытнагрэчаскае) — уладар, той, хто правіць, кіруе;
• Кандрат — Кандрась, Кандраш
• Канстанцін — Кастусь, Косцік, Косць, Касташ, Канстант, Канстайла
• Кузьма — Кузік, Кузмісь

Жаночыя

• Караліна — Каруся, Карута
• Крысціна — Хрысця, Хрысціна, Крысця, Крыстуся, Крыста
• Ксенія — Аксюта, Аксёна, Аксініца
• Кацярына — Кася, Каця

Л

Мужчынскія

• Лаўрэнцій — Лаўрук, Лаўрык, Лаўрусь, Лаўрын, Лаўрыш, Лявон
• Леанід — Лянько, Лёнік

Жаночыя

• Ларыса ('размоўнае: Лара, Лора, Ларуся, Ларуська; старажытнагрэчаскае) — чайка;
• Лідзія ('размоўнае: Лідка, Лідуся, Ліда; старажытнагрэчаскае) — відаць, ад назвы вобласці Старажытнай Грэцыі — Лідзіі, што ў Малой Азіі;
• Лізавета (размоўнае: Лісавета, Ліза; старажытнаяўрэйскае) — Бога майго клятва; тая, што шануе Бога;
• Лілія (размоўнае: Ліля, Лілюня, Лілюся, Лілюша, Лілёк, Лілюльчык; лацінскае) — ад назвы кветкі лілія;
• Любава (размоўнае: Люба, Любаша, Любавачка; стараславянскае) — старажытнае язычніцкае імя, што значыць «любімая»;
• Любаміра (размоўнае: Люба, Міра; стараславянскае) — любімая людзьмі, грамадою;
• Любоў (размоўнае: Люба, Любіна; стараславянскае) — прыхільнасць, адданасць, цікавасць;
• Людміла (размоўнае: Люда, Міла, Людка, Людуся, Люся, Міля, Мілаша, Мілка, Мілуся; стараславянскае) — мілая, добрая людзям;
• Люцыя (размоўнае: Лія, Люца, Люцылія; лацінскае) — светлая;

М

Мужчынскія

• Максім — Максімка, Максюта, Мася
• Матвей — Матук, Мацісь, Матыс, Матыяш
• Мірон — Мірцік, Мірук, Мірась, Міраш
• Міхаіл (размоўнае: Міхась, Міхал, Міхалка, Міхайла; старажытнаяўрэйскае, іўр.: מִיכָאֵל) — «Хто як Бог», або «Той, Хто як Бог»;
• Мікіта (размоўнае: Міцька; старажытнагрэчаскае) — пераможца;
• Мікалай (размоўнае: Мікола, Міколка, Міколя; старажытнагрэчаскае, стар.-грэч.: Νῑκόλαος (νῑκάω — «перамагаць» і λᾱός — «людзі») — «Людзі Перамогі»

Жаночыя

• Магдалена — Магда, Магдзя, Магдзіся
• Маргарыта — Маргуся, Магарэта, Магарэся, Магурэта
• Марыя — (размоўнае: Марыля, Маруся, Марка, Мар’яна, Мара, Марця, Марыся; старажытнаяўрэйскае, іўр.: מִרְיָם (Miryám), стар.-грэч.: Μαρία, Μαριάμ) — «якая прадбачыць» або «жаданае дзіця»
• Марына — Марыня

Н

Мужчынскія

• Нікіфар — Нічыпар

Жаночыя

• Надзея — Надзя, Надзька, Надзі
• Наталля — Наталка, Наталька, Натася, Наталя
• Ніна — Нінка, Нінуся

П

Мужчынскія

• Павел — Павал, Паўлюк, Паўка, Пашка, Павель
• Пётр — Пятрусь, Петрык, Пятрук, Пятро, Пятраш
• Пракофій — Пракоп, Пракопка, Прокша

Жаночыя

• Паліна — Палінка, Полька, Польця, Палюся

Р

Мужчынскія

• Радзівон — Радзісь, Радзік, Радзька, Радзюк,
• Раман — Рамаш, Ромцік, Рамук, Рамась, Ромусь
• Рыгор — Рыгорка, Рыгось, Грышка, Грыша

Жаночыя

• Раіса — Рая, Раечка, Раіска
• Рэгіна — Рася, Раська, Раіна

С

Мужчынскія

• Святаслаў — Свят, Слава
• Станіслаў — Стась, Стасік, Стасюк, Станіш
• Сцяпан — Сцёпка
• Сымон — Сымюк
• Сямён — Сёмка, Сёма
• Сяргей (размоўнае: Сярожа, Сяржук, Серж; лацінскае — стражнік, вельмі паважаны)

Жаночыя

• Святлана (размоўнае: Света, Святланка, Ланка) — светлая, ясная;
• Соф’я — Зоська, Зося, Сонька, Соня, Софа, Зафія, Сафія
• Сцепаніда — Стэпка, Сцепка, Стэфанія

Т

Мужчынскія

• Тарас (размоўнае: Тарасік, Тарасюк, Тарасок; старажытнагрэчаскае) — бунтаўшчык або турбаваць, хваляваць;
• Трафім (размоўнае: Трахім, Атрох; старажытнагрэчаскае) — кармілец;

Жаночыя

• Таісія (размоўнае: Таіса, Тая, Тася, Таюня, Таюта, Таечка; старажытнагрэчаскае) — якая належыць Ісідзе;
• Тамара (размоўнае: Тома, Тамарка, Тамуся; старажытнаяўрэйскае) — фінікавая пальма;
• Таццяна (размоўнае: Таня, Тацянка, Тацяна, Танюся, Тата, Татка, Туся, Таша; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — наладжвальніца, арганізатарка;

У

Мужчынскія

• Уладзімір (размоўнае: Валодзік, Валодзька, Валодусь, Валадар, Валодша, Ладзік, Уладзік, Ладысь, Уладысь, Уладамір, Ладамір, Ладша; стараславянскае) — той, хто валодае сусветам, мірам;
• Уладзіслаў — Уладысь, Уладук, Ладук, Ладысь, Уладыслаў, Уладзь

Жаночыя

• Улляна, Ульяна — Уляна, Улянка, Уля

Ф

Мужчынскія

• Фёдар, Тэадор (размоўнае: Тодар, Ходка, Хведар, Хадась, Хадаш, Тодзік, Хвядук, Хвядос; старажытнагрэчаскае) — божы дар;
• Філіп, Піліп — Філ, Піліпка, Хвіліп
• Францыск — Францішак, Пронцік, Пранцісь, Франак, Фронусь

Жаночыя

• Фёкла — Тэкля
• Фіала — Філя, Філька

Х

Мужчынскія

• Харлам (размоўнае: Харлан, Харламка, Харланя; старажытнагрэчаскае) — радасць, захапленне; той, хто ззяе
• Хрысціян (размоўнае: Хрысцік, Хрысцюк, Ян; старажытнагрэчаскае) — хрысціянін

Жаночыя

• Хрысціяна (размоўнае: Хрысця, Хрыся, Яна; старажытнагрэчаскае) — хрысціянка
• Хрысціна (размоўнае: Хрыста)

Ц

Мужчынскія

• Цімафей — Цімук, Цімка, Цімусь
• Ціхан — Цішка, Ціхон

Ч

Мужчынскія

• Часлаў (размоўнае: Чэсь, Слава; стараславянскае) — чакаць славы;

Жаночыя

• Часлава (размоўнае: Чэся, Слава; стараславянскае) — чакаць славы;

Э

Мужчынскія

• Эдуард (размоўнае: Эдвард, Адуард, Эдзісь, Эдзя, Эдзюк, Эдзька; лацінскае) — той, хто ахоўвае;

Жаночыя

• Эльвіра (размоўнае: Эля, Эла, Эльвірка, Элюня, Элюся, Элюша, Віра; нямецкае) — усё абараняць;
• Эліна (размоўнае: Эля, Элінка, Ліна; старажытнагрэчаскае) — ураджэнка Грэцыі, грачанка;
• Эма (размоўнае: Эмка, Эмуня, Муня; нямецкае) — старанная, руплівая;
• Эмілія (размоўнае: Міля, Аміля, Эма, Эля, Мэля, Мільцэся; нямецкае) — ласкавая, ліслівая;

Ю

Мужчынскія

• Юлій (размоўнае: Юлісь; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — з вядомага рымскага роду Юліяў або кучаравы;
• Юрый (размоўнае: Юрась, Юрок, Юрка, Юры, Юра, Юхно; старажытнагрэчаскае) — земляроб (народны варыянт ад Георгій);

Жаночыя

• Юлія (размоўнае: Юля, Юлька, Юльця, Юляся, Юльяна; лацінскае або старажытнагрэчаскае) — з вядомага рымскага роду Юліяў або кучаравая;
• Юзэфа (размоўнае: Юзюня, Юзя; польская форма старажытнаяўрэйскага мужчынскага Іо́сіф) — «(Бог) дадасць»;

Я

Мужчынскія

• Ягор — Ягорка, Горык, Гарык
• Якаў — Якуб, Янцік, Яктук, Яктусь, Ян
• Ян (размоўнае: Янка, Янук, Ясь; старажытнаяўрэйскае) — «Яхве (Бог) злітаваўся», «Яхве (Бог) памілаваў»
• Яўген — Аўген, Аўгук, Аўгусь, Аўгей, Аўгіяш, Геньцік, Генісь, Генюш
• Яфім — Яўхім, Яхімка

Жаночыя

• Ядвіга — Ядзвіся, Ядзя
• Яўгенія — Югася, Геньця, Аўгуся, Аўгіння, Геня
• Яна — Яніка, Януся, Янушка, Янічка

Літаратура

• Беларускія імёны: Дапаможнік для маладых бацькоў. Мінск, «Тэхналогія», 2001.
• Бірыла М. В. Беларуская антрапанімія. Уласныя імёны, імёны-мянушкі, імёны па бацьку, прозвішчы. Мінск, 1966.
• Шур В. В. Беларускія ўласныя імёны: Беларуская антрапаніміка і тапаніміка. — Мінск: Мастацкая літаратура, 1998. — 239 с. — ISBN 985-02-0164-9
• В. Ластоўскі і К. Дуж-Душэўскі Крыўска-Беларускі іменнік — Коўна, 1923. — № 6. — С. 34—43.
• Усціновіч, А. К. Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.