Стыліхон
Флавій Стыліхон (лац.: Stilicho; каля 358 — 22 жніўня 408, Равена) — рымскі палкаводзец вандальскага (па бацьку) паходжання, фактычны кіраўнік Заходняй Рымскай імперыі пры Ганорыі.
| Стыліхон | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне |
359 |
| Смерць |
22 жніўня 408[1][2] |
| Род | Дынастыя Феадосія[d] |
| Жонка | Серэна[d] |
| Дзеці | Марыя, імператрыца, Тэрманцыя[d] і Еўхерый[d] |
| Дзейнасць | палітык, ваенны |
| Прыналежнасць | Заходняя Рымская імперыя |
| Род войскаў | Армія Старажытнага Рыма[d] |
| Званне | magister militum[d] |
| Бітвы | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Яго бацька быў кавалерыйскім афіцэрам на службе ў імператара Валента II. Стыліхон рана прысвяціў сябе ваеннай прафесіі, вызначыўся ў некалькіх бітвах, набыў павагу народа і войска. Імператар Феадосій Вялікі паслаў яго заключыць мірны дагавор з Персіяй. Выканаўшы даручэнне з гонарам, Стыліхон вярнуўся ў Канстанцінопаль, і Феадосій аддаў яму руку Серэны, сваёй пляменніцы. Зрабіўшыся начальнікам кавалерыі, Стыліхон неўзабаве узвысіўся да звання галоўнакамандуючага ўсімі войскамі імперыі (magister militum). Дачка — Марыя.
Зноскі
- ↑ Flavius Stilicho // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Flavi Estilicó // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
ЛітаратураПравіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).