Сустрэча ў Рамштайне

Сустрэча ў Рамштайне (англ.: Ramstein Meeting — перамовы міністраў абароны больш чым 40 краін, якія прайшлі 26 красавіка 2022 года на базе ВПС ЗША «Рамштэйн» для сінхранізацыі і паскарэння паставак ваеннай зброі Украіне для процідзеяння поўнамаштабнаму ўварванню Расеі і абмеркавання падтрымкі Украіна пасля вайны.

Сустрэча ў Рамштайне
Дата: 26 красавіка 2022 г
Месца правядзення: База ВПС ЗША Рамштайн, Рамштайн-Мізенбах, Рэйнланд-Пфальц, Германія
Краіны-ўдзельніцы: Краіны НАТА
Украіна Украіна
Аўстралія Аўстралія
Ізраіль Ізраіль
Новая Зеландыя Новая Зеландыя
Паўднёвая Карэя Паўднёвая Карэя
Японія Японія

Сустрэча адбылася ў рамках новай Кансультатыўнай групы па пытаннях абароны Украіны.

Правядзенне нарады правіць

 
Старшыня Аб'яднанага камітэта начальнікаў штабоў Марк Мілі, міністр абароны Лойд Осцін і міністр абароны Украіны Аляксей Рэзнікаў прымаюць удзел у пасяджэнні Кансультатыўнай групы па абароне Украіны на авіябазе Рамштайн, Германія, 26 красавіка, 2022.

22 красавіка 2022 года кіраўнік Пентагона міністр абароны Лойд Осцін запрасіў прадстаўнікоў 40 саюзных дзяржаў сустрэцца ў Германіі, каб абмеркаваць доўгатэрміновыя патрэбы Украіны ў бяспецы падчас поўнамаштабнага расійскага ўварвання ва Украіну. Прадстаўнік міністэрства абароны ЗША Джон Кірбі заявіў, што міністры абароны і старэйшыя генералы як НАТА, так і краін, якія не ўваходзяць у НАТА, прынялі запрашэнне на сустрэчу ў аўторак, 26 красавіка, на кантраляванай ЗША авіябазе Рамштайн у Германіі. . Сустрэчу ён назваў «кансультацыяй», на якой разглядаецца пытанне: «Як партнёры Украіны могуць дапамагчы ўмацаваць яе ваенную моц пасля вайны?» ». Гэта ўключае ў сябе каталогізацыю прамысловага патэнцыялу партнёраў, каб убачыць, як іх вытворцы зброі могуць працягваць дапамагаць Украіне. Кірбі падкрэсліў, што сустрэча праходзіла не пад эгідай НАТА, але саюзнікі былі цалкам прадстаўлены.

У сустрэчы прынялі ўдзел 30 дзяржаў-членаў НАТА, а таксама партнёры з краін Ціхага акіяна (Аўстралія, Паўднёвая Карэя, Новая Зеландыя, Японія), Блізкага Усходу (Ізраіль, Іарданія, Катар) і Афрыкі (Кенія, Ліберыя, Марока, Туніс). Украінскую дэлегацыю ўзначаліў міністр абароны Украіны Аляксей Рэзнікаў, які сеў за стол перамоваў побач са старшынёй Лойдам Осцінам. Перамовы доўжыліся сем гадзін. Пасля сустрэчы Осцін заявіў, што НАТА і яго саюзнікі паспрабуюць дапамагчы Украіне як мага хутчэй.[1]

Прынятыя рашэнні правіць

 
Сустрэча ў Рамштайне

Сярод публічна абвешчаных рашэнняў былі:

  •   Федэральнае міністэрства абароны Нямеччыны дазволіла перадаць Украіне 50 адзінак зенітных самаходных установак «Гепард» вытворчасці Krauss-Maffei Wegmann. Супрацоўнікі кампаніі будуць задзейнічаны ў падрыхтоўцы ўкраінскіх вайскоўцаў, а ўрад Нямеччыны аплаціць тэхніку. Была таксама інфармацыя аб перадачы Германіяй БПЛА і супрацьтанкавых мін Украіне без удакладнення дэталяў. Акрамя таго, федэральны міністр абароны Германіі Крысцін Ламбрэхт таксама анансавала шэраг іншых мерапрыемстваў, у тым ліку навучанне ўкраінскіх салдат выкарыстанню браніраванай гаўбіцы PzH 2000 — зброі далёкага дзеяння, якую Нідэрланды планавалі адправіць ва Украіну;[2][1][3][4][5]
  •   Канада абвясціла аб перадачы Украіне васьмі бронетранспарцёраў;
  •   Перад пачаткам сустрэчы Вялікабрытанія заявіла аб намеры паставіць Украіне супрацьпаветраную зброю.

Бакі таксама дамовіліся арганізаваць кантактную групу, якая будзе сустракацца штомесяц - онлайн або ў прамым эфіры. Мэтай сустрэч будзе каардынацыя тэрміновай дапамогі Украіне.

Спіс удзельнікаў правіць

 
Зенітная самаходная ўстаноўка «Гепард» вытворчасці Krauss-Maffei Wegmann на трэніроўках у Уффенхайме, 2015 г.
 
Міністр абароны ЗША Лойд Осцін, міністр абароны Францыі Флорэнс Парлі, федэральны міністр абароны Крысцін Ламбрехт (Германія) і міністр абароны Бэн Уоллес (Вялікабрытанія)
  •   Міністр абароны Украіны Аляксей Рэзнікаў — бок ваеннага супрацьстаяння

Краіны-члены НАТА:

  •   Намесьнік памочніка міністра абароны па пытаньнях Эўропы і НАТО Томас Хофус
  •   Міністр абароны Албаніі Ніка Пелесі
  •   Міністр абароны Бельгіі Людвін Дэдондэр
  •   Міністр абароны Балгарыі Стэфан Янеў
  •   Міністр абароны Бэн Уоллес
  •   Міністр нацыянальнай абароны Грэцыі Нікалаас Панайотопулас
  •   Міністар кайта Кале Лаанет
  •   Міністр абароны Іспаніі Маргарыта Роблес
  •   Міністр абароны Італіі Ларэнца Герыні
  •   Міністр нацыянальнай абароны Канады Аніта Ананд
  •   Міністр абароны Латвіі і віцэ-прэм'ер Артыс Пабрыкс
  •   Міністр нацыянальнай абароны Літвы Арвідас Анушаўскас
  •   Міністр абароны Нідэрландаў Кайса Олонгрэн
  •   Федэральны міністр абароны Германіі Крысцін Ламбрэхт — гаспадар сустрэчы
  •   Міністр абароны Нарвегіі Б'ёрн Арыльд Грам
  •   Міністр нацыянальнай абароны Польшчы Марыюш Блашчак
  •   Міністр нацыянальнай абароны Партугаліі Хелена Карэйрас
  •   Міністр нацыянальнай абароны Румыніі Васіл Себасцьян Дзінку
  •   Міністр абароны Славакіі Яраслаў Най
  •   Міністр абароны ЗША Лойд Осцін — ініцыятар сустрэчы
  •   Міністр нацыянальнай абароны Турцыі Хулусі Акар
  •   Міністр абароны Венгрыі Тыбар Бэнка
  •   Міністр абароны Францыі Флоранс Парлі
  •   Міністар абароны Харватыі Марыё Баножыч
  •   Міністр абароны Чэхіі Ян Чарнахаў
  •   Міністр абароны Чарнагорыі Раско Коневіч

Ціхаакіянскія партнёры:

  •   Міністр абароны Аўстраліі Пітэр Датан
  •   Міністр нацыянальнай абароны Рэспублікі Карэя Су Вук
  •   Міністр абароны Новай Зеландыі Піні Энарэ
  •   Боэй-шо Нобуо Кіші

Блізкаўсходнія партнёры:

  •   Міністр бяспекі Ізраіля Бэні Ґанц

Ацэнкі правіць

Некаторыя выданні называюць гэтую сустрэчу стварэннем міжнароднай абарончай кааліцыі. Іншыя каментатары — антырасійская (антыпуцінская) кааліцыя накшталт Антыгітлераўскай кааліцыі падчас Другой сусветнай вайны . Па сваёй гістарычнай ролі ён супастаўны з Тэгеранскай канферэнцыяй 1943 года.[6]

Гл. таксама правіць

Зноскі правіць