Таццяна Рыгораўна Мархель

Таццяна Рыгораўна Ма́рхель (19 студзеня 1939, в. Шпакоўшчына, Смалявіцкі раён, Менская вобласць) — беларуская актрыса. Народная артыстка Беларусі (2011).

Таццяна Рыгораўна Мархель
Дата нараджэння	19 студзеня 1939(1939-01-19) (85 гадоў)
Месца нараджэння	Шпакоўшчына, Усяжскі сельсавет, Смалявіцкі раён, Менская вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Прафесія	акцёрка
Тэатр	Гродзенскі абласны драматычны тэатр Магілёўскі абласны драматычны тэатр Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа Тэатр-студыя кінаакцёра Нацыянальнай кінастудыі «Беларусьфільм» РТБД
Член у	Беларускі саюз кінематаграфістаў БСТД
Узнагароды
IMDb	ID 0548463

Біяграфічныя звесткі

Скончыла Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1963). 3 1963 у Гродзенскім, з 1967 у Магілёўскім абласных драматычных тэатрах, з 1970 у Беларускім тэатры імя Я. Коласа. Заслужаная артыстка Беларусі (1984). З 1987 у Тэатры-студыі кінаакцёра, з 1994 у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі.

Творчасць

Характарная актрыса. Створаныя Т. Мархель вобразы вылучаюцца лірызмам, дакладнасцю псіхалагічнага малюнка, пранікненнем у сутнасць нацыянальнага характару, мілагучнай мовай.

Найбольш значныя ролі: у тэатры імя Я. Коласа — Маці і Ганна («Сымон-музыка» і «На дарозе жыцця» паводле Я. Коласа), Вольга Усцінаўна («Снежныя зімы» паводле І. Шамякіна), Бажашуткава («Амністыя» М. Матукоўскага), Ганна («Вечар» А. Дударава), Іхметава («Прыніжаныя і зняважаныя» паводле Ф. Дастаеўскага), пані Проціч («Доктар філасофіі» Б. Нушыча); у Тэатры-студыі кінаакцёра — Батлейшчыца («Дзіця з Віфлеема» М. Пінігіна паводле беларускіх народных песень, запісаных Т. Мархель); у тэатры беларускай драматургіі — Магрэта («Паваліўся нехта» паводле У. Галубка і Л. Родзевіча), герцагіня Ёркская і Ведзьма («Рычард III» і «Макбет» У. Шэкспіра), Гіра («Узлёт Артура VI, які можна было спыніць» Б. Брэхта), Мірчуткіна («Шампань-скага!» паводле жартаў А. Чэхава «Сватаўство», «Юбілей») і інш.

Першая выканаўца партыі жаночага голасу ў 3-й сімфоніі «Белая вежа» А. Янчанкі, а таксама беларускіх народных песень у спектаклі «Сымон-музыка», тэлеспектаклі «Новая зямля», кінафільме «Людзі на балоце» і інш. Пранікнёнасць гучання голасу, свабодная імправізацыйная манера блізкія да народна-песеннай выканальніцкай традыцыі.

Здымаецца ў кіно («Подых навальніцы», «Трэцяга не дадзена», «Кантрольная па спецыяльнасці», «Радаўніца», «Плач перапёлкі», «Маці Урагану», «Яўдоха» і інш.).

Літаратура

• Скорабагатчанка А. Мархель // БЭ ў 18 т. Т. 10. Мн., 2000.

Спасылкі

• Размова з Таццянай Мархель Архівавана 20 лютага 2015. — nv-online.info