Таццяна Пятроўна Сцяпанава
беларуская цымбалістка і педагог
Таццяна Пятроўна Сцяпа́нава[3] (нар. 9 мая 1935) — беларуская цымбалістка і педагог. Заслужаная артыстка Беларускай ССР (1975).
Таццяна Пятроўна Сцяпанава | |
---|---|
Дата нараджэння | 9 мая 1935[1] (89 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Краіна | |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Іосіф Іосіфавіч Жыновіч |
Прафесіі | музыкант, музычны педагог |
Інструменты | цымбалы |
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьНарадзілася ў Мінску. Скончыла Дзіцячую музычную школу мастацтваў № 1 імя Л. Александроўскай[4], у 1959 годзе Беларускую кансерваторыю (клас І. Жыновіча)[3]. З 1954 годзе артыстка Дзяржаўнага народнага аркестра Беларусі. У 1969—1993 гадах выкладала ў Мінскім музычным вучылішчы імя М. І. Глінкі і адначасова ў 1974—1982 гадах арганізатар і кіраўнік цымбальнага ансамбля[3].
Творчасць
правіцьАўтар пералажэнняў твораў белаускіх, рускіх і іншых кампазітараў. Сярод іх: канцэртныя фантазіі «Жураўлі на Палессе ляцяць» Ігара Лучанка, «Раманса» Георгія Свірыдава, уверцюра да оперы «Квартал анёлаў» М. Тэадаракіса і інш.
Узнагароды і званні
правіць- Заслужаная артыстка Беларускай ССР (1975)
- Лаўрэат Першага Рэспубліканскага конкурсу артыстаў эстрады[4]
- Дыпламант V Усесаюзнага конкурсу артыстаў эстрады[4] (лаўрэат, 1974, Масква[3])
Зноскі
правіць- ↑ а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2002. — С. 317. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2
- ↑ https://dms1.by/school/about-us/
- ↑ а б в г БелЭн 2002.
- ↑ а б в О школе // Дзіцячая музычная школа мастацтваў № 1 імя Л. Александроўскай
Літаратура
правіць- Скарабагатчанка А. В. Сцяпа́нава Таццяна Пятроўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 317. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1987. — Т. 5. Скамарохі — Яшчур. — С. 204. — 703 с. — 10 000 экз.