То́неж[1] (трансліт.: Toniež, руск.: Тонеж) — аграгарадок у Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Тонежскага сельсавета.

Аграгарадок
Тонеж
Мемарыял комплекс «Спаленым»
Мемарыял комплекс «Спаленым»
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
725 чалавек (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
2356
Паштовыя індэксы
247855
Аўтамабільны код
3
Тонеж на карце Беларусі ±
Тонеж (Беларусь)
Тонеж
Тонеж (Гомельская вобласць)
Тонеж

Размешчана за 9 км на паўднёвы захад ад шашы Р128, за 46 км на захад ад горада Лельчыцы, за 58 км ад чыгуначнай станцыі Жыткавічы, за 36 км ад прыстані Тураў на рацэ Прыпяць. У складзе камунальнага сельгаспрадпрыемства «Іванава Слабада».

Гісторыя

правіць

Тонеж вядомы з 1622 года як сяло.

У XVIIXVIII стагоддзях вёска ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 года — у складзе Расійскай імперыі.

3 20 жніўня 1924 года цэнтр сельсавета.

У студзені 1943 года гітлераўскія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 262 жыхары. Ахвяры нацызму ўвекавечаны ў мемарыяльным комплексе Хатынь.

Насельніцтва

правіць
  • 1838 год — 37 двароў, 300 жыхароў.
  • 1886 год — 57 двароў, 400 жыхароў.
  • 1909 год — 177 двароў, каля 1060 жыхароў.
  • 1917 год — 215 двароў, 1269 жыхароў.
  • 1923 год — 1300 жыхароў.
  • 1940 год — 375 двароў, 1350 жыхароў.
  • 1998 год — 394 двары, 904 жыхары.
  • 2000 год — 377 двароў, 800 жыхароў.
  • 2002 год — 362 двароў, 789 жыхароў[2].

Інфраструктура

правіць

Лясніцтва, лесапілка, механічныя майстэрні. Сярэдняя школа, філіял Лельчыцкай школы мастацтваў, Дом культуры, бібліятэка, дзіцячы сад, амбулаторыя, аптэка, комплексна-прыёмны пункт бытавога абслугоўвання, аддзяленне сувязі, аўтаматычная тэлефонная станцыя.

Памятныя мясціны

правіць
  • Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан. У 1944 годзе на магіле пастаўлены абеліск.
  • Магіла ахвяр фашызму. У 1965 годзе на магіле пастаўлены абеліск.
  • Помнік землякам. У 1967 годзе пастаўлены помнік.

Страчаная спадчына

правіць
  • Царква

Вядомыя асобы

правіць

Радзіма братоў — вучонага У. П. Дрынеўскага і беларускага харавога дырыжора М. П. Дрынеўскага.

Гл. таксама

правіць

Крыніцы

правіць
  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць