Тэарэма Пуасона

Тэарэ́ма Пуасо́на — адна з лімітавых тэарэм тэорыі імавернасцей, якая з'яўляецца асобным выпадкам закону вялікіх лікаў.

Абагульняе тэарэму Бернулі на выпадак незалежных выпрабаванняў, у якіх імавернасць з'яўлення якой-небудзь падзеі залежыць ад нумару выпрабавання (схема Пуасона).

Тэарэма была ўстаноўлена С. Д. Пуасонам (1837).

Таксама тэарэма Пуасона — лімітавая тэарэма тэорыі імавернасцей аб збежнасці біномнага размеркавання да размеркавання Пуасона для падзей з малой імавернасцю p пры вялікай колькасці выпрабаванняў n. Пры гэтым параметр λ=np і роўны сярэдняму ліку ажыццяўленняў зададзенай падзеі пры n выпрабаваннях.

Літаратура

• Пуасона тэарэма // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 115. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).