Уладзімір Віктаравіч Барадач
Уладзімір Віктаравіч Барадач (нар. 22 лістапада 1951) — беларускі ваенны і грамадскі дзеяч. Ветэран вайны ў Афганістане.
| Уладзімір Віктаравіч Барадач | |
|---|---|
| Нараджэнне | 22 лістапада 1951 (72 гады) |
| Член у | |
| Адукацыя | |
| Ваенная служба | |
| Гады службы | 1970—1993 |
| Прыналежнасць | Рэспубліка Беларусь |
| Род войскаў | Сілы спецыяльных аперацый УС РБ |
| Званне | да 4 мая 2021 палкоўнік |
| Камандаваў | 5-я асобная брыгада спецыяльнага прызначэння |
| Узнагароды |
 |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 22 лістапада 1951 года. У 1970 годзе скончыў Мінскае сувораўскае ваеннае вучылішча. Скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ ў Маскве і Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае каманднае вучылішча. Вучыўся ў БДУ ў Мінску.
20 гадоў служыў у войсках спецыяльнага прызначэння ГРУ ГШ СССР. Цягам двух гадоў у складзе войск спецыяльнага прызначэння браў удзел у вайне ў Афганістане, двойчы быў паранены. Прымаў удзел у іншых ваенных канфліктах.
Камандзір 5-й асобнай брыгады спецназу. Набыў шырокую вядомасць у сярэдзіне 1990-х гадоў, стаўшы адным з ініцыятараў стварэння Саюза беларускіх афіцэраў.
У 1993 годзе звольніўся ў запас. Пасля гэтага актыўна супрацоўнічаў з апазіцыйнымі дэпутатамі Вярхоўнага Савета 13-га склікання, забяспечваў ахову лідараў апазіцыі, удзельнічаў у акцыях пратэсту, яго арыштоўвалі ўлады Беларусі.
Летам 2010 года накіраваў Аляксандру Лукашэнку ліст з прапановай дапамогі ў барацьбе з карупцыяй, які падпісалі 15 ветэранаў баявых дзеянняў[1].
У 2010 годзе папрасіў прытулку ў Германіі. Па яго словах, гэта звязана з тым, што ён актыўна працаваў у грамадскай камісіі, якая займалася расследаваннем акалічнасцяў знікнення экс-міністра ўнутраных спраў Юрыя Захаранкі, а таксама тым, што ён быў яго намеснікам старшыні Саюза беларускіх афіцэраў[2].
У 2012 годзе стварыў Савет нацыянальнага адраджэння Беларусі, стаў ягоным старшынёй. Паводле Уладзіміра Барадача, пасяджэнні аргкамітэта прайшлі ў Расіі, Украіне, Польшчы і Літве. У іх удзельнічалі 28 беларускіх эмігрантаў (былыя супрацоўнікі сілавых структур Беларусі, грамадскіх арганізацый і палітычных партый) і некалькі дзясяткаў актывістаў апазіцыі, якія жывуць у Беларусі. Намеснікам старшыні аргкамітэта быў прызначаны былы маёр КДБ РБ Ануфрый Рамановіч[3].
21 лютага 2013 года быў ўзнагароджаны прэміяй «Рыцар года. З адкрытым забралам» за 2013 год, заснаванай грамадскім рухам імя Юрыя Захаранкі «Абаронцы Айчыны».
У 2013 годзе ў Польшчы афіцыйна зарэгістраваў Фонд «Рада нацыянальнага адраджэньня Беларусі», які павінен быў займацца дзеяннямі, накіраванымі на дэмакратычныя перамены ў Беларусі, у тым ліку дапамогай рэпрэсаваным дэмакратычным актывістам. Першапачаткова Барадач разам з паплечнікамі меркаваў, што Рада нацыянальнага адраджэння стане ценявым урадам Беларусі ў выгнанні, але прапанова не была падтрыманая[4].
У студзені 2014 года прапанаваў Украіне сфармаваць інтэрнацыянальныя брыгады.
У 2016 годзе была надрукавана ягоная кніга «Зомбі краіны саветаў».
4 мая 2021 года пазбаўлены воінскага звання палкоўніка ў адстаўцы[5].
Бібліяграфія правіць
- Владимир Бородач. Зомби страны советов: роман. Partner Poligrafia, Kardasz, Andrzej, 2016 — Afghanistan — 399 pages — ISBN 9788363503802
Узнагароды правіць
- прэмія «Рыцар года. З адкрытым забралам» за 2013 год (2013).
Зноскі
- ↑ Еўрарадыё. Куды знік палкоўнік Барадач пасля ліста Лукашэнку?
- ↑ news.21.by Уладзімір Барадач папрасіў прытулку ў Нямеччыне
- ↑ БЕЛАПАН. За мяжой створаны аргкамітэт савета нацыянальнага адраджэння Беларусі(недаступная спасылка)
- ↑ Польскае Радыё. Уладзімір Барадач заснаваў у Польшчы фонд
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 4 мая 2021 года № 174 «О лишении воинских и специальных званий»
Спасылкі правіць
- Радыё Рацыя. Уладзімір Барадач: Жорсткі час зрабіў з нас зомбі Архівавана 21 кастрычніка 2020.
- 90’s. Ствараецца Беларускае згуртаванне вайскоўцаў Архівавана 28 верасня 2020.