Уладзімір Міхайлавіч Бехцераў

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Уладзімір Міхайлавіч Бехцераў (20 студзеня 1857, Саралі — 24 снежня 1927, Масква) — выбітны рускі медык-псіхіятр, неўрапатолаг, фізіёлаг, псіхолаг, заснавальнік рэфлексалогіі і патапсіхалагічнага кірунку ў Расіі, акадэмік.

Уладзімір Міхайлавіч Бехцераў
руск.: Владимир Михайлович Бехтерев
Дата нараджэння 20 студзеня (1 лютага) 1857[1][2] ці 1 лютага 1857(1857-02-01)[2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 снежня 1927(1927-12-24)[3][4][…] (70 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Пётр Уладзіміравіч Бехцераў[d]
Род дзейнасці урач, псіхіятр, выкладчык універсітэта, неўролаг, псіхолаг, фізіёлаг
Навуковая сфера псіхіятрыя і неўралогія
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Вільгельм Вунт
Вядомыя вучні Карапет Саркісавіч Агаджанянц[d] і Сяргей Дыямідавіч Калацінскі[d]
Узнагароды
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1907 заснаваў у Санкт-Пецярбургу псіханеўралагічны інстытут, цяпер носіць імя Бехцерава.

Апісаў некаторыя хваробы і распрацаваў метады іх лячэння («Постэнцэфалітычныя сімптомы Бехцерава», «псіхатэрапеўтычнай трыяда Бехцерава», «Фабічныя сімптомы Бехцерава» і інш.) У 1892 Бехцерава апісаз «Здзеравянеласць пазваночніка са скрыўленнем яго як асаблівая форма захворвання» («Хвароба Бехцерава», «Анкілазіруючы спандзіліт»). Бехцерава адасобленыя такія захворванні, як «харэічная падучка», «сіфілітычны множны склероз», «вострая мазжачковая атаксія алкаголікаў». Стварыў шэраг лекавых прэпаратаў. «Мікстура Бехцерава» шырока выкарыстоўвалася ў якасці заспакаяльнага сродку.

Шматлікія гады даследаваў праблемы гіпнозу, у тым ліку пры алкагалізме.

Больш за 20 гадоў вывучаў пытанні палавых паводзін і выхавання дзіцяці. Распрацаваў аб'ектыўныя метады вывучэння нервова-псіхічнага развіцця дзяцей.

Шмат разоў крытыкаваў псіхааналіз (вучэнні Зігмунда Фрэйда, Альфрэда Адлера і інш.) Але разам з тым спрыяў правядзенню тэарэтычных, эксперыментальных і псіхатэрапеўтычных работ па псіхааналізе, якія ажыццяўляліся ў узначаленым ім Інстытуце па вывучэнні мозгу і псіхічнай дзейнасці.

Акрамя таго, Бехцераў распрацоўваў і вывучаў сувязь паміж нервовымі і псіхічнымі хваробамі, псіхапатыю і цыркулярны псіхоз, клініку і патагенез галюцынацый, апісаў шэраг формаў дакучлівых станаў, розныя праявы псіхічнага аўтаматызму. Для лячэння нервова-псіхічных захворванняў увёў псіхатэрапію метадам адцягнення, калектыўную псіхатэрапію.

Зноскі

  1. Бехтерев, Владимир Михайлович // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. АндреевскийСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. IIIа. — С. 647.
  2. Угару да: а б Педагоги и психологи мира — 2012.
  3. Vladimir Bekhterev // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Wladimir Michailowitsch Bechterew // Brockhaus Enzyklopädie
  5. Леонидович К. Н. Международная евгеника и российское медицинское сообщество, 1900–1917, International Eugenics and the Russian Medical Community, 1900–1917 // Историко-биологические исследования — 2015. — Т. 7, вып. 1. — С. 7–40. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  6. Крюков Д. О. Кафедра и клиника психиатрии Военно-медицинской академии в блокадном Ленинграде и в эвакуации, Department and Clinic of Psychiatry of the Military Medical Academy in besieged Leningrad and in evacuation // Историко-биологические исследования — 2023. — Т. 15, вып. 2. — С. 169–178. — ISSN 2076-8176; 2500-1221doi:10.24412/2076-8176-2023-2-169-178