Харальд IV Гілі

Харальд IV (стар.-ісл. Haraldr gilli or Haraldr gillikristr; памёр 14 снежня 1136) — кароль Нарвегіі. Нарадзіўся ў Ірландыі.

Харальд IV Гілі
Харальд Гілі праходзіць выпрабаванне агнём
манарх Нарвегіі[d] 1130 — 14 снежня 1136
Папярэднік	Сігурд I Крыжак
Пераемнік	Сігурд II Харальдсан
Нараджэнне	1102 Ірландыя
Смерць	14 снежня 1136(1136-12-14) Берген, камуна Берген[d], Нарвегія
Род	дынастыя Гілі[d]
Бацька	Магнус III
Жонка	Інгрыд Рагнвальдсдотэр і Bjaðǫk[d]
Дзеці	Сігурд II Харальдсан, Інгэ I Гарбаты, Эйстэйн II[d], Магнус Харальдсан[d], Брыгіда Харальдсдоцір, Маргарэт Харальдсдоцір[d] і Maria (?)[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прыкладна ў 1127 годзе ён прыбыў у Нарвегію і абвясціў сябе сынам Магнуса III, які быў у Ірландыі незадоўга да сваёй смерці ў 1103 годзе, і адзінакроўным братам кіруючага караля Сігурда I.

Ён паспяхова прайшоў выпрабаванне агнём, і Сігурд прызнаў іх сваяцтва пры ўмове, што Харальд не будзе прэтэндаваць на ўладу, пакуль жывы сын Сігурда Магнус. Быўшы ў добрых адносінах з каралём, Харальд выконваў умовы пагаднення да яго смерці ў 1130 годзе. Паміж ім і Магнусам разгарэлася вайна. Пасля некалькіх бітваў апошні быў захоплены, аслеплены і кінуты ў турму.

Харальд Гілі кіраваў краінай да 1136 года, калі быў забіты Сігурдам Слембэ, яшчэ адным незаконным сынам Магнуса III. Яго спадчыннікамі сталі законнанароджаны сын Інгэ Харальдсан і двое пазашлюбных.

Грамадзянскія войны ў Нарвегіі пачаліся прыблізна з яго ўзяходжання на трон і доўжыліся з 1130 па 1217 год.

Наступным каралём Нарвегіі па імі Харальд стаў толькі ў канцы XX стагоддзя Харальд V.

Літаратура

• Гаральд // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.