Брыгіда Харальдсдоцір
Брыгіда Харальдсдоцір (шведск.: Birgitta Haraldsdotter каля 1131 — каля 1208) — каралева-консорт Швецыі, жонка караля Швецыі Магнуса Хенрыксена.
Брыгіда Харальдсдоцір | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Папярэднік | Крысціна Дацкая | ||||||
Пераемнік | Крысціна Хвідэ | ||||||
Нараджэнне | каля 1131[1] | ||||||
Смерць | каля 1208 | ||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Харальд IV Гілі[2] | ||||||
Маці | NN[d][3] | ||||||
Муж | Інгэ II Малодшы, Karl Sunesson[d], Магнус Хенрыксен[4] і Birger Brosa[d] | ||||||
Дзеці | Інгегерд Біргерсдотэр, Folke jarl[d][3] і Knut Birgersson, Riksjarl of Sweden[d] | ||||||
![]() |
Біяграфія
правіцьБрыгіда Харальдсдоцір была незаконнанароджанай дачкой караля Нарвегіі Харальда IV. Імя яе маці невядома, але, магчыма ёю была Тора Гутармсдоцір, даўняя палюбоўніца яе бацькі і маці караля Сігурда II.
Паводле легенды яе першым мужам быў кароль Інгэ II Малодшы, але гэта не ўяўляецца магчымым; хутчэй за ўсё, яе першы шлюб быў са шведскім графам Карлам Сунесанам. Яна была замужам за Магнусам Хенрыксенам, сынам мачахі Інгрыд Рагнвальдсдотэр і яе першага мужа Хенрыка Скаделора. Яе муж займаў шведскі пасад у 1160—1161 гадах. Пасля яго смерці ў 1161 годзе яна зноў выйшла замуж за шведскага ярла Біргера Бросу. Яе дачка ад гэтага шлюбу, Інгегерд Біргерсдотэр, была каралевай Швецыі ў 1200—1222 гадах.
У 1174 годзе нарвежскі прэтэндэнт на пасад Эйстэйн III Дзяўчынка, які сцвярджаў, што з’яўляецца яе пляменнікам, папрасіў падтрымкі ў яе і яе мужа; яны аказалі яму падтрымку. У 1176 годзе нарвежскі прэтэндэнт на пасад Сверыр Сігурдсан таксама папрасіў падтрымкі. Спачатку яны яго адхілілі, але ў 1177 годзе яны параілі біркебэйнерам прызнаць Сверэ сваім каралём і падтрымалі яго. Сын Брыгіты, Філіп, таксама далучыўся да Сверэ. Броса памёр у 1202 годзе. У 1205 годзе паўстаў канфлікт паміж яе дачкой, каралевай Інгегерд, і домам Фолькунгаў.
Даты нараджэння і смерці Брыгіды дакладна невядомыя. Пасля смерці другога мужа ў 1202 годзе яна пайшла ў жаночы манастыр Рысеберга ў Нерцы, дзе памерла і была пахавана[5].
Дзеці
правіць- Філіп Біргерсан (розум. 1200), ярл Нарвегіі на службе ў караля Сверыра і адзін з яго самых адданых прыхільнікаў.
- Кнут Біргерсан, ярл Швецыі. Паводле адной з крыніц, Кнут быў жанаты з дачкой караля Кнута I па імі Сігрыд. Ён быў забіты ў 1208 годзе ў бітве пад Ленай (па іншых крыніцах у 1210 годзе ў бітве пры Гестылрэне).
- Фольке Біргерсан (больш вядомы як Фольке Ярл), ярл Швецыі, забіты ў 1210 годзе ў бітве пры Гестылрэне.
- Магнус Біргерсан
- Інгегерд Біргерсдотэр, выйшла замуж за караля Сверкера II, стаўшы маці караля Юхана I.
- Крысціна Біргерсдотэр
- Маргарэт Біргерсдотэр
Продкі
правіцьЗноскі
Літаратура
правіць- Lars O. Lagerqvist, «Sverige och dess regenter under 1.000 år», (1976) па-шведску
- Åke Ohlmarks: Alla Sveriges drottningar (All the queens of Sweden) па-шведску