Шышманавічы

Шышманавічы (балг.: Шишмановци) — дынастыя балгарскіх цароў, з 1323 і да падзення Другога Балгарскага царства у 1396 (і далей да 1422 як васалы турэцкага султана).

Заснавальнікам дынастыі быў дэспат Відзінскага княства Шышман I, які кіраваў Відзінам у 1280—1313. Пра яго паходжанне вядома толькі тое, што ён паходзіў з полаўцаў. Першым прадстаўніком дынастыі Шышманаў на балгарскім прастоле ў 1323 годзе стаў яго Міхаіл Шышман.

Кіраўнікі з дынастыі Шышманаў правіць

Шышман	1280 — 1313	дэспат Відзінскага княства
Міхаіл III Шышман	1323 — 1330	цар, сын дэспата Шышмана
Іван Стэфан	1330 — 1331	цар, сын Міхаіла Шышмана
Іван Аляксандр	1331 — 1371	цар, унук дэспата Шышмана
Іван Шышман	1371 — 1395	цар, сын Івана Аляксандра
Іван Срацімір	1356 — 1396	цар Відзінскага царства, сын Івана Аляксандра
Канстанцін II Асень	1397 — 1422	цар Відзінскага царства (як васал турэцкага султана), сын Івана Сраціміра
Фружын	пасля 1454	князь у Вяліка-Тырнаве (як васал турэцкага султана), сын Івана Шышмана
Міхаіл Шышманаў	да 1492	бань у Сафія (як васал турэцкага султана)
Шышман III	1593	цар (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана)
Расціслаў Страшыміравіч	1686	князь (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана)

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шышманавічы