Валодаюць шэрагам архаічных прыкмет: захоўваюць дзве пары лёгачных мяшкоў і пяць тэргітаў на апістасоме (брушку), іх ядавітыя залозы не заходзяць у прасому (галавагрудзі), размяшчаючыся толькі ў хеліцэрах. Нягледзячы на гэта, прадстаўнікоў сямейства адносяць да інфраатраду Araneomorphae, паколькі яны валодаюць характэрнай для тых апамарфіяй — пераўтварэннем унутранай пары пярэдніх павуціных бародавак у крыбелюм — шырокую рэшатападобную пласцінку з вельмі вялікім лікам (да некалькіх тысяч) павуціннем трубачак. Дыяметр вырабляльных гэтымі трубачкамі павуцінневых нітак складае 10-15 нанаметраў, што надае сплеценым з іх валокнам высокую адгезію нават у адсутнасці клейкіх рэчываў.
У відаў роду Hypochilus хеліцэры займаюць плагіянатнае становішча: іх базальныя членікі рассунутыя такім чынам, што кіпцюрападобныя членікі аказваюцца не раўналежнымі адзін аднаму (ортагнатнае становішча), але і не цалкам супрацьпастаўленыя адзін аднаму, лежачы ў адной плоскасці (лабідагнатнае становішча). У прадстаўнікоў роду Ectatosticta становішча хеліцэр лабідагнатнае.
У межах сямейства вылучаюць два роды: Ectatosticta (Кітай) і Hypochilus (Паўночная Амерыка).
- Ectatosticta Simon, 1892.
- Hypochilus Marx, 1888
- Hypochilus bernardino Catley, 1994
- Hypochilus bonneti Gertsch, 1964
- Hypochilus coylei Platnick, 1987
- Hypochilus gertschi Hoffman, 1963
- Hypochilus jemez Catley, 1994
- Hypochilus kastoni Platnick, 1987
- Hypochilus petrunkevitchi Gertsch, 1958
- Hypochilus pococki Platnick, 1987
- Hypochilus sheari Platnick, 1987
- Hypochilus thorelli Marx, 1888
Зноскі