Матылькі невялікія, з размахам крылаў 8-20 мм, радзей да 30 мм. Крылы адносна шырокія, афарбоўка разнастайная ад яркай са складаным малюнкам да сціплай, аднатоннай. У нешматлікіх відаў самкі з рэдукаванымі крыламі Максілярныя шчупікі вельмі маленькія, непрыкметныя. Ніжнягубныя шчупікі звычайна добра развітыя, 3-членікавыя, дугападобна выгнутыя ўверх, радзей прамыя. Пярэднія крылы з 13 жылкамі, рэдка з 12. Заднія крылы з 10 жылкамі, акрамя роду Endrosis, віды якога маюць 9 жылак.
Матылі лётаюць у прыцемках і ноччу, і толькі нешматлікія віды актыўныя днём. Большасць прадстаўнікоў сямейства сустракаюцца ў лясах, асабліва шыракалістых, прадстаўнікі шэрагу падсямействаў аддаюць перавагу стэпам і паўпустыням. Як правіла, у год развіваецца толькі 1 пакаленне.
Вусені вядуць схаваны спосаб жыцця, харчуючыся адмерлай драўнінай і лубам пад карой старых дрэў, лішайнікамі або расліннымі рэшткамі ў лясной падсцілцы. Прадстаўнікі шэрагу падсямействаў харчуюцца зялёным лісцем драўняна-кустовых і травяністых раслін.
Падсямемейства Depressariinae, якое разглядалася раней раней у складзе Oecophoridae, нядаўна выдзелена ў асобнае сямейства[1].
Зноскі
- N. P. Kristensen: Lepidoptera, Moths and Butterflies, 1: Evolution, Systematics, and Biogeography. Handbuch der Zoologie 4 (35) S. 405, — Walter de Gruyter. Berlin, New York 2003, ISBN 3-11-015704-7.
