Physalacriaceae — сямейства грыбоў парадку Agaricales. Прадстаўнікі сямейства растуць на ўсіх кантынентах, акрамя Антарктыды, і ва ўсіх кліматычных зонах. Сямейства прадстаўлена 23 родамі.

Physalacriaceae

Cylindrobasidium evolvens
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Physalacriaceae Corner, 1970

Роды

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  936533
NCBI  862241
EOL  5973
MB  81165

Марфалогія правіць

Пладовыя целы большасць відаў сямейства шапканожкавыя, гіфальная сістэма пладовых тэл манамітычная, гэта значыць складаецца толькі з генератыўных гіф — танкасценных або са слаба патоўшчанымі сценкамі, якія змяшчаюць жывы пратапласт, якія актыўна растуць і здольныя да анастамазавання і ўтварэння базідый. Базідыі маюць булавападобную форму з колькасцю стэрыгм ад двух да чатырох. Базідыяспоры звычайна маюць эліпсоідную, цыліндрычную або кропляпадобную форму, бясколерныя, танкасценныя і не рэагуюць на рэагент Мельцэра[1].

Сістэматыка правіць

Сямейства было ўведзена англійскім міколагам Эдрэдам Корнерам  (руск.) у 1970 годзе[2]. У 2002 годзе, у выніку малекулярных даследаванняў была ўсталяваная прыналежнасць сямейства да падпарадку агарыкавых[3], а пазней была ўстаноўлена прыналежнасць да сямейства родаў грыбоў Armillaria, Flammulina і Xerula, якія адносіліся раней да іншых сямействаў[4][5][6].

Практычнае значэнне правіць

Сямейства змяшчае віды ядомых грыбоў, сярод якіх адзін з самых папулярных грыбоў ва Усходняй Еўропе — Armillariella mellea, і від, які карыстаецца вялікай папулярнасцю ва ўсходнеазіяцкай кухні — Flammulina velutipes. Шырока асвоены прамысловыя спосабы вырошчвання дадзеных грыбоў.

Зноскі

  1. Berthier J. Les Physalacriaceae Du Globe: (Hyménomycétales clavarioïdes) (фр.). — Lubrecht & Cramer. — Т. 98. — (Bibliotheca Mycologica). — ISBN 978-3768214247.
  2. Corner EJH. Supplement to 'A monograph of Clavaria and allied genera' (англ.). — Lehre, Germany: J. Cramer  (англ.), 1970. — Т. 33. — С. 10. — (Beihefte zur Nova Hedwigia).
  3. Moncalvo J.M., Vilgalys R., Redhead S.A., Johnson J.E., James T.Y., Catherine Aime M., Hofstetter V., Verduin S.J., Larsson E., Baroni T.J., Greg Thorn R., Jacobsson S., Clémençon H., Miller OK. One hundred and seventeen clades of euagarics(англ.) // Molecular Phylogenetics and Evolution. — Academic Press, 2002. — Т. 23. — № 3. — С. 357—400. — DOI:10.1016/S1055-7903(02)00027-1PMID 12099793.
  4. Wilson A.W., Desjardin DE. Phylogenetic relationships in the gymnopoid and marasmioid fungi (Basidiomycetes, euagarics clade)(англ.) // Mycologia : journal. — Taylor & Francis, 2005. — Т. 97. — № 3. — С. 667—679. — DOI:10.3852/mycologia.97.3.667PMID 16392255.
  5. Dentinger BTM, McLaughlin DJ. Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria(англ.) // Mycologia : journal. — Taylor & Francis, 2006. — Т. 98. — № 5. — С. 746—762. — DOI:10.3852/mycologia.98.5.746PMID 17256578. Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2011.
  6. Hao Y-J, Qin J., Yang ZL. Cibaomyces, a new genus of Physalacriaceae from East Asia(англ.) // Phytotaxa : journal. — 2014. — Т. 162. — № 4. — С. 198—210.