Ёган Морыц Насау-Зігенскі

Князь Ёган-Морыц Насау-Зігенскі (ням.: Johann Moritz Fürst von Nassau-Siegen; 17 чэрвеня 1604, Дыленбург — 20 снежня 1679, Гау) — фельдмаршал Злучаных правінцый, празваны «бразіліянцам».

Ёган Морыц Насау-Зігенскі
ням.: Johann Moritz Fürst von Nassau-Siegen
Нараджэнне 17 чэрвеня 1604(1604-06-17)[1][2]
Смерць 20 снежня 1679(1679-12-20)[1][4][…] (75 гадоў)
Месца пахавання
Род Насаускі дом[d]
Бацька John VII, Count of Nassau-Siegen[d]
Маці Margrethe of Slesvig-Holsten-Sønderborg[d]
Адукацыя
Званне фельдмаршал
Узнагароды
Кавалер ордэна Слана
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Маст. Якаб Вілемс Дэлфцкі Старэйшы. Партрэт князя Ёгана Морыца Насау-Зігенскага

Біяграфія

правіць

Прадстаўнік Насаўскага дому, нарадзіўся ў фамільным замку Дыленбург. Як малодшы ў сям’і ён не разлічваў атрымаць у спадчыну вотчыны продкаў. Траюрадны пляменнік Вільгельма Маўклівага, у 1621 годзе ён паступіў на галандскую службу, дзе служыў пад кіраўніцтвам свайго кузена, прынца Фрыдэрыка Генрыха. У 1626 годзе адрозніўся пры ўзяцці Хертагенбоса.

У 1636 годзе па рэкамендацыі прынца Фрэдэрыка Генрыха Галандская Вест-Індская кампанія прызначыла Насау-Зігена кіраўніком галандскімі ўладаннямі ў Бразіліі. У пачатку наступнага года ён прыбыў у Рэсіфі і за кароткі час пашырыў уладанні галандцаў на адрэзак узбярэжжа ад Сержыпі да Сан-Луіса. Пад яго кіраўніцтвам галандцы адабралі ў партугальцаў востраў Сан-Тамэ, крэпасць Сан-Жоржы-да-Міна на Залатым беразе і горад Луанда.

Кіраванне Бразіліяй зрабіла Морыца адным з найбагацейшых грамадзян Злучаных правінцый. Ён пабудаваў у Рэсіфі новы горад, названы ў яго гонар Маўрыцстадам, а ў Гаазе побач з Біненхофам узвёў уласную рэзідэнцыю — Маўрыцхёйс. Паэт Каспар Барлеус апеў яго дасягненні ў паэме на латыні. Тым не менш яго марнатраўнасць і грандыёзныя заваявальныя планы ўстрывожылі кіраўніцтва Вест-Індскай кампаніі. Пасля няўдалай экспедыцыі ў Чылі ён быў адкліканы ў Еўропу (у 1644 годзе).

Насау-Зіген разлічваў прыняць удзел у Трыццацігадовай вайне, аднак яна неўзабаве скончылася, і ён прыняў прапанову курфюрста Брандэнбурга стаць яго намеснікам у Юліх-Клевэ-Бергу. Ён стаў камандорам ордэна Святога Іаана і ў 1652 годзе быў ганараваны тытулам імперскага князя (фюрста).

У 1661 годзе заключыў абарончы саюз паміж Англіяй і Брандэнбургам. Калі пачалася Другая англа-галандская вайна, вярнуўся на галандскую службу і адбіў уварванне мюнстэрскага біскупа Хрыстафора-Бернхарда фон Галена. У 16721674 гадах ваяваў супраць Людовіка XIV, асабліва адрозніўся ў бітве пры Сенефе.

Князь Насау-Зіген быў халасты і бяздзетны. Апошнія гады правёў у Клевэ. Знакаміты авантурыст Карл Насау-Зіген лічыў сябе нашчадкам яго старэйшага брата. Бразілец Паўлу Сетубал напісаў пра яго гістарычны раман.

Зноскі

  1. а б Johan Maurits — 2009.
  2. John Maurice Of Nassau // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #118738097 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 снежня 2014.
  4. Johan Maurits van Nassau-Siegen // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. https://www1.wdr.de/radio/wdr5/sendungen/zeitzeichen/naussau-siegen-100.html

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць