Іван Міхайлавіч Вішнявецкі
(пам. 1542) староста чачэрскі і прапойскі
(Пасля перасылкі з Іван Вішнявецкі)
Іван Вішнявецкі (1490, Вішнявец — 1543) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Заснавальнік старэйшай галіны роду Вішнявецкіх[14].
Іван Міхайлавіч Вішнявецкі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Міхаіл Васілевіч Вішнявецкі | ||||||
Пераемнік | Фёдар Міхайлавіч Вішнявецкі | ||||||
Нараджэнне |
30 лістапада 1490 ці не пазней за 1480 |
||||||
Смерць |
не раней за 1541 і не пазней за 24 мая 1542 |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Вішнявецкія | ||||||
Бацька | Міхаіл Збаражскі[d][1] | ||||||
Маці | НН[d][2] | ||||||
Жонка | Настасся з Алізаровічаў[d][3] і Магдалена Бранкавіч[d][4][5] | ||||||
Дзеці | Канстанцін Іванавіч Вішнявецкі[d][6], Дзмітрый Іванавіч Вішнявецкі[7], Андрэй Іванавіч Вішнявецкі[d][8], Міхал Вішнявецкі[d][9], Аляксандра з Вішнявецкіх[10] і Кацярына з Вішнявецкіх[11][12] | ||||||
Веравызнанне | Праваслаўе | ||||||
Бітвы |
Валодаў замкам Вішнявец у Крамянецкім павеце на Валыні. Трымаў Эйшышскае, Варнянскае (абодва з 1533), Прапойскае, Чачэрскае (з 1536), Канеўскае і Чаркаскае (з 1541) староствы.
Біяграфія
правіцьСын Міхаіла Збаражскага і невядомай з Палубінскіх. Меў брата Аляксандра, заснавальніка малодшай галіны роду. Вызнаваў праваслаўе.
Разам з бацькам і братам у 1512 разбіў крымска-татарскую арду пад Лапушнай.
Першы раз ажаніўся з Анастасіяй, дачкой Сямёна Алізаровіча, другі — з Магдаленай Бранковіч. Меў сыноў Змітра, Жыгімонта, Андрэя і Канстанціна, а таксама дачку Кацярыну.
Зноскі
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 37. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 34, 37. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 38, 40. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 26.
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 38, 42–43. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 43, 101. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 67. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 43, 84. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 43, 46. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 43, 45. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 40. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 39. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ ЭнцВКЛ 2005.
Літаратура
правіць- Грыцкевіч А. Вішнявецкія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 459. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.