Іван Канстанцінавіч Айвазоўскі

Іван Айвазоўскі
Հովհաննես Կոնստանդինի Այվազովսկի
	Іван Айвазоўскі ; Հովհաննես Կոնստանդինի Այվազովսկի
	; Партрэт І. Айвазоўскага працы А. Тыранаў (1841).
Імя пры нараджэнні:	Аганес (аванес) Айвазян ; Հովհաննես Այվազյան
Дата нараджэння:	17 (29) ліпеня 1817
Месца нараджэння:	Феадосія, Феадасійскі павет[d], Таўрычаская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці:	19 красавіка (2 мая) 1900 (82 гады)
Месца смерці:	Феадосія, Феадасійскі павет[d], Таўрычаская губерня, Расійская імперыя;
Месца пахавання:	Феадосія;
Грамадзянства:	Расійская імперыя
Род дзейнасці:	мастак
Жанр:	Мастак-марыніст,баталіст, калекцыянер
Вучоба:	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1839);
Стыль:	рамантызм
Уплыў на:	Архіп Куінджы, Юлія Бразоль
	Працы на Вікісховішчы

Іва́н Канстанцінавіч Айвазо́ўскі (руск.: Иван Константинович Айвазовский, арм.: Հովհաննես Կոստանդինեսի Հայվազյան — Аганес Гайвазян, 29 (17) ліпеня 1817 — 2 мая 1900) — сусветна вядомы рускі мастак-марыніст, калекцыянер, мецэнат. Найвыбітнейшы мастак-армянін XIX стагоддзя^[2]. Брат армянскага гісторыка і святара Габрыэла Айвазоўскага.

Змест

Біяграфічныя звесткіПравіць

Іван Айвазоўскі пачаў свой творчы шлях яшчэ ў першай палове XIX ст. (1830-я г.). Але асноўны перыяд яго творчасці прыпадае на другую палову стагоддзя.

За сваё жыццё стварыў каля шасці тысяч карцін^[3]. Большасць з іх былі напісаны ў Феадосіі і прысвечаны Чорнаму мору.

ТворчасцьПравіць

Ноч на востраве Родас

Шматлікія палотны марыніста складаюць свайго роду энцыклапедыю пра мора. «Паэзію прыроды заўсёды адчуваў, адчуваю і стараюся перадаць маім пэндзлем. Абаянне паўднёвай ночы, неба, паўднёвага захаду, жах, што наганяе на душу бура ці ураган, – вось тыя пачуцці, што натхняюць мяне, калі я пішу». Зменлівасць станаў марской стыхіі знайшла адлюстраванне ў творчасці майстра. Мора ў Айвазоўскага то ціхамірна-спакойнае («Туманная раніца», 1853; «Марына», 1858; «Раніца на моры», 1883), то зачаравана-таямнічае («Месяцавая ноч у Амальфі», 1845; «Ноч на востраве Радос», 1850), то грозна-неспакойнае («Бура», 1852). І кожны з гэтых станаў перададзены віртуозна, паэтычна. «Сюжэт карціны складаецца ў мяне ў памяці, як сюжэт верша ў паэта; зрабіўшы накід на кавалку паперы, я прыступаю да працы і да таго часу не адыходжу ад палатна, пакуль не выкажуся на ім маім пэндзлем». Творы Івана Айвазоўскага дэманструюць рамантычнае, эмацыянальнае ўспрыманне прыроды, амаль заўсёды перадаюць моцныя пачуцці, яркія перажыванні.

Гл. таксамаПравіць

Палац Манук-Бея

Зноскі

↑ ^1,0 ^1,1 Айвазовский Иван Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 25 лютага 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ David Marshall Lang, Armenia: cradle of civilization, Allen and Unwin, 1970, стр. 245
↑ Іван Айвазоўскі. Ноч на востраве Родас. Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь. Праверана 25 лютага 2011.

Шаблон:Кімерыйская школа жывапісу Шаблон:Айвазоўскі Іван

[_4184651d0d1c59ba-1] 1,0 ^1,1 Айвазовский Иван Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 25 лютага 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[2] David Marshall Lang, Armenia: cradle of civilization, Allen and Unwin, 1970, стр. 245

[3] Іван Айвазоўскі. Ноч на востраве Родас. Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь. Праверана 25 лютага 2011.

[2]

[1]

[3]