Іван Сямёнавіч Леановіч
Іван Сямёнавіч Леановіч (1920—1946) — капітан Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
| Іван Сямёнавіч Леановіч | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 14 лістапада 1920 | |||||
| Месца нараджэння | вёска Слабодка, Барысаўскі раён, Мінская вобласць | |||||
| Дата смерці | 13 студзеня 1946 (25 гадоў) | |||||
| Месца смерці | Маскоўская вобласць | |||||
| Месца пахавання | ||||||
| Альма-матар | ||||||
| Грамадзянства | ||||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||||
| Род войскаў | Ваенна-паветраныя сілы | |||||
| Гады службы | 1940—1946 | |||||
| Званне |
 |
|||||
| Часць | 29-ы гвардзейскі знішчальны авіяцыйны полк | |||||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | |||||
| Узнагароды і званні |
|
|||||
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьІван Леановіч нарадзіўся 14 лістапада 1920 года ў вёсцы Слабодка (цяпер — Дзяржынскі раён[1][2][3][4][5][6] Мінскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння сярэдняй школы працаваў вучнем слесара, слесарам на Мінскай кандытарскай фабрыцы «Камунарка». Паралельна з працай займаўся ў аэраклубе. У 1939 годзе Леановіч скончыў Харкаўскую авиашколу Грамадзянскага паветранага флоту, пасля чаго быў лётчыкам-інструктарам у Сталінградскім аэраклубе. У 1940 годзе Леановіч быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У тым жа годзе ён скончыў Краснадарскую ваенную авіяцыйную школу пілотаў. З чэрвеня 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[7].
Да лістапада 1944 года гвардыі старшы лейтэнант Іван Леановіч быў намеснікам камандзіра эскадрыллі 29-га гвардзейскага знішчальнага авіяпалка 324-й знішчальнай авіядывізіі 7-й паветранай арміі Карэльскага фронту. Да таго часу ён здзейсніў 330 баявых вылетаў, прыняў удзел у 50 паветраных баях, збіўшы 26 варожых самалётаў. У баях тры разы быў паранены[7].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 2 лістапада 1944 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя ў паветраных баях з нямецкімі захопнікамі» гвардыі старшы лейтэнант Іван Леановіч быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка»[7].
Удзельнічаў у Парадзе Перамогі. Трагічна загінуў 13 студзеня 1946 года — быў збіты аўтамашынай на шашы, што вядзе ў горад Чэхаў Маскоўскай вобласці. Першапачаткова быў пахаваны ў вёсцы Воласава, у 1965 годзе перапахаваны ў брацкай магіле на гарадскіх могілках Чэхава[7].
Быў таксама узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Айчыннай вайны 1-й ступені і шэрагам медалёў[7].
Зноскі
- ↑ Згодна з іншыми крыніцамі - Барысаўскі раён Мінскай вобласці. См.: Леонович Иван Семёнович // Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — С. 864. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- ↑ Гарады і вёскі Беларусі. — Мінск: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2011. — Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 2. — С. 93. — 464 с. — ISBN 978-985-11-0554-6.
- ↑ Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Мінская вобласць / С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн. : БелСЭ, 1987. — С. 175. — 284 с.
- ↑ Леановіч Іван Сямёнавіч // Беларуская энцыклапедыя. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — С. 171. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9.
- ↑ 22.04.2011 :: ТОРЖЕСТВЕННОЕ ОТКРЫТИЕ МЕМОРИАЛЬНОЙ ДОСКИ ГЕРОЮ СОВЕТСКОГО СОЮЗА ЛЕОНОВИЧУ ИВАНУ СЕМЁНОВИЧУ Архівавана 1 кастрычніка 2016.
- ↑ Леонович Иван Семенович Архівавана 1 кастрычніка 2016.
- ↑ а б в г д Леонович Иван Семёнович // Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — С. 864. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Літаратура
правіць- «… Там Беларуси выше всей земля Дзержинщины моей…» — Минск, 1999.
- Быков М. Ю. Советскин асы. 1941—1945.
- Валаханович А. И., Кулагин А. Н. Дзержинщина: прошлое и настоящее. — Минск, 1986.
- Высоцкий Н. И. Ветераны. - Дзержинск, 2010.
- Дзержинск 860 лет / ред. Е. В. Филипчик. — Минск, 2006.
- Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. — Мінск, 2004.
Спасылкі
правіцьІван Сямёнавіч Леановіч на сайце «Героі краіны»