Італьянскі экспедыцыйны корпус
Італьянскі экспедыцыйны корпус, афіцыйна Корпус добраахвотніцкіх войск (італ.: Corpo Truppe Volontarie, CTV) — італьянскія экспедыцыйныя сілы, накіраваныя ўрадам Беніта Мусаліні ў Іспанію для падтрымкі генерала Франсіска Франка і іспанскіх нацыяналістаў падчас грамадзянскай вайны ў Іспаніі.
| Італьянскі экспедыцыйны корпус | |
|---|---|
 Калона італьянскіх войскаў падчас Гвадалахарскай аперацыі. | |
| Гады існавання | снежань 1936 — красавік 1939 |
| Краіна |
_crowned.svg){kind=small} Каралеўства Італія |
| Падпарадкаванне | Нацыяналістычная фракцыя (Іспанія) |
| Уваходзіць у | Нацыянальная армія[d] і Army of the North[d] |
| Тып | экспедыцыйная армія |
| Складаецца з | |
| Колькасць | 78 500 прайшло за ўвесь час |
| Дыслакацыя |
.svg){kind=small} Франкісцкая Іспанія |
| Удзел у | Грамадзянская вайна ў Іспаніі |
| Вядомыя камандзіры | Mario Berti[d], Gastone Gambara[d], Mario Roatta і Ettore Bastico[d] |
Гісторыя
правіцьПершыя часці італьянскага экспедыцыйнага корпуса былі адпраўлены ў Іспанію 23 снежня 1936 года. Усяго за перыяд са снежня 1936 па красавік 1939 года ў Іспанію накіравана 78 500 чалавек, з якіх 3 819 было забіта і каля 12 000 паранена. Было пастаўлена 3 400 кулямётаў, 1 400 мінамётаў, 1 800 гармат, 6 800 машын, 160 танкаў і 760 самалётаў. Агульны кошт ваеннай дапамогі Іспаніі склаў ад 6 да 8,5 мільёна лір, што аслабіла італьянскую эканоміку (ад 14 да 20% гадавога бюджэту) напярэдні Другой сусветнай вайны[1].
Камандзіры і асноўныя аперацыі
правіць- Генерал Марыа Раата (1936—1937)
- Малагская аперацыя — перамога нацыяналістаў
- Гвадалахарская аперацыя — перамога рэспубліканцаў
- Генерал Эторэ Бастыка (1937)
- Бітва пры Сантандэры — перамога нацыяналістаў
- Генерал Марыа Берці (1937—1938)
- Арагонская аперацыя — перамога нацыяналістаў
- Генерал Гастонэ Гамбара (1938—1939)
- Каталонская аперацыя — перамога нацыяналістаў
Склад
правіцьПа савецкіх даных, на пачатак сакавіка 1937 года італьянскі экспедыцыйны корпус уключаў[2]:
- Упраўленне корпуса (са штабам і службамі).
- Чатыры дывізіі:
- дывізія «Літорыа»
- 1-я валанцёрская дывізія «Божая воля»
- 2-я валанцёрская дывізія «Чорнае полымя»
- 3-я валанцёрская дывізія «Чорныя пёры».
- Дзве змешаныя італа-іспанскія брыгады (з якіх кожная фактычна была роўнай дывізіі).
- Корпусная артылерыйская група ў складзе васьмі артылерыйскіх дывізіёнаў і чатырох зенітных батарэй.
- Групы спецыяльных войскаў у складзе аднаго танкавага батальёна, чатырох асобных танкавых рот, роты бронемашын, мотакулемётнай роты і двух агнямётна-хімічных рот.
- Аўтатранспартная манеўраная група (каля 1300 аўтамашын), прызначаная для аператыўных і тактычных перакідак пяхоты і для абслугоўвання корпуснага тылу.
- Інжынерныя войскі (сапёрная рота, радыёрота, радыёатрад, пеленгатарны атрад).
- Авіяцыя (больш за 100—120 адзінак).
- Сем запасных пяхотных батальёнаў.
Узнагароджаныя
правіць| Узнагарода | Імя | Пасада | Званне | дата ўзнагароджання | Зноскі |
|---|---|---|---|---|---|
|
Гаэтана Амароза (італ.: Gaetano Amoroso) | камандзір 1-га мінамётнага батальёна дывізіі «Літорыа» | маёр | 1939 | У Другой сусветнай камандаваў 12-м палком берсальераў |
|
|
Рэнца Бертоні (італ.: Renzo Bertoni) | камандзір 1-й танкавай роты L3/35 танкавай і бронеаўтамабільнай групы | лейтэнант | 1938, пасмяротна | Загінуў 31 сакавіка 1938. |
|
|
Ліна Дзамбрыні (італ.: Lino Zambrini) | 9-ы батальён | камандзір групы танкістаў (італ.: Capomanipolo Carrista) | 1939, пасмяротна | Загінуў 3 студзеня 1939. |
|
|
Рэната Занарда (італ.: Renato Zanardo) | камандзір агнямётнай танкеткі L3/33 | капрал | 1938 | |
|
|
Сальваторэ Марыконі (італ.: Salvatore Moriconi) | камандзір танкавага ўзвода | малодшы лейтэнант | 1938, пасмяротна | Загінуў 8 красавіка 1938. |
|
|
Вальтэр Пазела (італ.: Walter Pasella) | камандзір танкавага ўзвода | малодшы лейтэнант | 1938, пасмяротна | Загінуў 26 снежня 1938. |
|
|
Паола Паладыні (італ.: Paolo Paladini) | камандзір танкавага ўзвода 1-га танкавага батальёна | капітан | 1938, пасмяротна | Загінуў 12 красавіка 1938. |
|
|
Эдаарда Пецалі (італ.: Edoardo Pezzali) | камандзір танкавага ўзвода 4-га танкавага палка | малодшы лейтэнант | 1937, пасмяротна | Загінуў 11 сакавіка 1937. |
|
|
Арэстэ Фартуна (італ.: Oreste Fortuna) | камандзір танкеткі CV 3/33 «Ансальда» | капітан | 1937 | |
|
|
Луіджы Фучыя (італ.: Luigi Fuccia) | Камандзір танкеткі L3/35 3-га танкавага ўзвода штурмавой танкавай групы «Firenze» | малодшы лейтэнант | 1937, пасмяротна | Загінуў 11 сакавіка 1937. |
Гл. таксама
правіцьЗноскі
Літаратура
правіць- В. Л. Гончаров (авт.-сост.). Гражданская война в Испании. Центральный фронт и Брунетская операция. — М.: Вече, 2010. — С. 135—176. — 416 с. — ISBN 978-5-9533-5200-0.
- Самойлов П. И. Гвадалахара (Разгром итальянского экспедиционного корпуса). — М.: Воениздат, 1940.
- de Mesa, José Luis, El regreso de las legiones: (la ayuda militar italiana a la España nacional, 1936—1939), García Hispán, Granada:España, 1994 ISBN 84-87690-33-5
- Leon Wyszczelski «Madryt 1936—1937» Historical Battles published by Ministry of National Defence, Warsaw 1988.
- Walker, Ian W. Iron Hulls, Iron Hearts : Mussolini's elite armoured divisions in North Africa (англ.). — Marlborough: Crowood, 2003. — ISBN 1-86126-646-4.
- Вячеслав Шпаковский. Они сражались за Пиренеями // Техника и вооружение, № 3. — 1998.
- Вячеслав Шпаковский. Они сражались за Пиренеями (продолжение) // Техника и вооружение, № 4. — 1998.
Спасылкі
правіць- I volontari Italiani - Le Brigate Internazionali (італ.). il corpo dei bersaglieri nella storia. Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2012. Праверана 13 жніўня 2012.
- Italy and the Spanish Civil War (англ.). Spartacus Educational. Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2012. Праверана 13 жніўня 2012.
- «La Cucaracha»: Civil War in Spain 1936—1939 Official website.