Альдраванда пухіраватая[3], Альдраванда пузырчатая[4] (Aldrovanda vesiculosa) — водная насякомаедная расліна сямейства Расіцавыя (Droseraceae).
Альдраванда пухіраватая |
|
Навуковая класіфікацыя |
---|
Від: | Альдраванда пухіраватая |
|
Міжнародная навуковая назва |
---|
Aldrovanda vesiculosa L. (1753)
|
Сінонімы |
---|
- Aldrovanda generalis E.H.L.Krause (1902) nom.illeg.
- Aldrovanda verticillata Roxb. (1832)
- Drosera aldrovanda F.Muell. (1877) nom.illeg.
|
Арэал |
---|
|
Ахоўны статус |
---|
|
|
Шматгадовая водная расліна без каранёў, з гарызантальна размешчаным ніткападобным крыху галінастым сцяблом даўжынёй З-15 см, свабодна плавае на паверхні вады. Лісце ў кальчаках па 6-9, круглаватае, каля асновы зрослае, з шырокімі і плоскімі клінападобнымі чаранкамі. Кожны ліст мае расшыраны чаранок з 4-6 шчацінкамі ў верхняй частцы і пласцінку з 2 акруглых палавінак з валаскамі па краі (лоўчы апарат) і стрававальнымі залозкамі пасярэдзіне. Кветкі дробныя, адзіночныя, пазушныя, белыя. Плод — шарападобная каробачка.
Харчуецца дробнымі воднымі жывёламі. Пры раздражненні палова ліста змыкаецца і заціскае здабычу. Ліст пры гэтым прымае форму бурбалкі. Працэс стрававання можа доўжыцца больш за месяц. Пасля гэтага ліст збольшага адмірае.
Належыць да монатыпічнага трапічнага роду. Сустракаецца як рэліктавы і магчыма заносны натуралізаваны палеатрапічны від ва ўмераных шыротах. Пашырэнне: Цэнтральная і Паўднёвая Еўропа, Усходняя Азія, Індыя, Афрыка, Аўстралія. У Беларусі знаходзіцца ў асобных лакалітэтах у Прыпяцкім Палессі і Паазер’і, на паўночна-ўсходняй мяжы сярэднеэўрапейскага фрагмента арэала. Месцы росту: эўтрофныя, сярэднемінералізаваныя азёрныя і рачныя затокі, старыцы, зарослыя суднаходныя і меліярацыйныя каналы, абводненыя балоты. Дэкаратыўная расліна.
Від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі 1-га і 2-га выданняў (1981, 1993) і Украіны (2009). Водныя фармацыі альдраванды пухіраватай занесены ў Зялёную кнігу Украіны (1987) як «рэдкія, знікаючыя і тыповыя раслінныя супольнасці, якія маюць патрэбу ў ахове».
Ахоўваецца ў Літве і Польшчы. Уключаны ў Дадатак I да Бернскай Канвенцыі і ў Дадатак II да Дырэктывы Еўрапейскага Саюза аб месцах пражывання.
Зноскі
- Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5