Вікіпедыя

Антоніа Артэга

Антоніа Артэга Гуцьерэс (ісп.: Antonio Ortega Gutiérrez; 17 студзеня 1888 — 15 ліпеня 1939) — палкоўнік Народнай арміі Іспанскай Рэспублікі, удзельнік грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў. Знаходзіўся на пасадах начальніка Галоўнага ўпраўлення бяспекі і часовага прэзідэнта ФК Рэал Мадрыд.

Антоніа Артэга
Дата нараджэння 17 студзеня 1888(1888-01-17)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 ліпеня 1939(1939-07-15) (51 год)
Месца смерці
Грамадзянства
  •  Другая Іспанская Рэспубліка[d]
Прыналежнасць Рэспубліканская фракцыя (Іспанія)
Род войскаў Народная армія Іспанскай Рэспублікі
Званне палкоўнік
Камандаваў III Army Corps[d]
Бітвы/войны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў горадзе Рабе дэ лас Кальсадас. З 1906 года на ваеннай службе.

У снежні 1930 года прымаў удзел у паўстанні Хака, за што прыцягнуты да крымінальнай адказнасці, але з абвяшчэннем рэспублікі судовы пераслед спынены[1].

У ліпені 1936 года, калі пачалася грамадзянская вайна, Артэга служыў лейтэнантам карабінерскага падраздзялення ў Іруне[2]. У ходзе баявых дзеянняў узначаліў паход апалчэнцаў да Вера-дэ-Бідасаа[3].

Са жніўня[4] па лістапад[5][6] 1936 года знаходзіўся на пасадзе грамадзянскага губернатара Гіпускаа. Удзельнічаў у абароне Іруна[7] і баях пад Мадрыдам[8]. Далей камандаваў 40-й змешанай брыгадай. З красавіка 1937 года кіраваў 7-й дывізіяй[9]. У маі[10]—ліпені[11] займаў пасаду начальніка Галоўнага ўпраўлення бяспекі. Прыкладна ў той жа час уступіў у Камуністычную партыю[12]. Затым узначаліў VI армейскі корпус[13].

У маі 1938 года быў прызначаны камандзірам III армейскага корпуса[14]. Падчас сакавіцкага перавароту 1939 года выступіў супраць змоўшчыкаў[15].

Пасля заканчэння вайны Артэга быў схоплены франкістамі і расстраляны ў Алікантэ[16][17].

Футбол

правіць

Падчас вайны быў часовым прэзідэнтам ФК Рэал Мадрыд[18][19].

Крыніцы

правіць
  1. ↑ Barba Lagomazzini (20015). Ministerio de Defensa, ed. Hombres de armas de la República. p. 539-540.
  2. ↑ Jiménez de Aberásturi 2003, p. 50.
  3. ↑ Barba Lagomazzinni (2015). Ministerio de Defensa, ed. Hombres de armas de la República. p. 540.
  4. ↑ Thomas 2001, pp. 651–652.
  5. ↑ Barba Lagomazzini (2015). Hombres de armas de la República. p. 541.
  6. ↑ Jimenez de Aberasturi Corta. Crónica de la guerra en el Norte. 1936-1937. p. 118.
  7. ↑ Malerbe 1981, p. 275.
  8. ↑ Barba Lagomazzini (2015). Ministerio de Defensa, ed. Hombres de armas de la República. p. 541-542.
  9. ↑ Engel. Historia de las brigadas mixtas del Ejército Popular de la República. 1936-1939. p. 51.
  10. ↑ Salas Larrazabal (2006). Historia del Ejército Popular de la República. p. 1432-1433, 1545.
  11. ↑ Bulloten. La guerra civil española. Revolución y contrarrevolución. p. 779.
  12. ↑ Thomas 2001, p. 682.
  13. ↑ Engel 1999, p. 184.
  14. ↑ Engel 1999, p. 182.
  15. ↑ Thomas 2001, p. 882.
  16. ↑ Thomas 2001, p. 899.
  17. ↑ Barba Lagomazzini. Hombres de Armas de la República. p. 542.
  18. ↑ García Candau 2007, pp. 221 y ss.
  19. ↑ Kassimeris 2007, p. 22.

Літаратура

правіць
  • Jiménez de Aberásturi, Luis María (2003). Crónica de la guerra en el norte (1936-1937). Txertoa.
  • Thomas, Hugh (2001). The Spanish Civil War. Londres: Penguin Books.
  • Malerbe, Pierre; et al (1981). Historia de España 9. La crisis del Estado: dictadura, república, guerra (1923-1939). Labor.
  • Engel, Carlos (1999). Historia de las Brigadas Mixtas del Ejército Popular de la República. Madrid: Almena. ISBN 84-922644-7-0.
  • García Candau, Julián (2007). El deporte en la Guerra Civil. Espasa Calpe.
  • Kassimeris, Christos (2007). European Football in Black and White: Tackling Racism in Football. Lexington Books.
  • Alpert, Michael (2013). The Republican Army in the Spanish Civil War, 1936-1939. Cambridge University Press. 
  • Bahamonde Magro, Ángel; Cervera Gil, Javier (1999). Así terminó la Guerra de España. Madrid: Marcial Pons. ISBN 84-95379-00-7. 
  • Bullonten, Burnett (2005). La guerra civil española. Revolución y contrarrevolución. Madrid. Alianza Editorial.
  • Cabanellas, Guillermo (1978). La Guerra civil y la victoria. Tebas. 
  • Jiménez de Aberasturi Corta, Luis María (2003). Crónica de la guerra en el norte (1936-1937). Txertoa. 
  • Preston, Paul (2013) [2011]. El Holocausto Español. Odio y Exterminio en la Guerra Civil y después. Barcelona: Debolsillo. 
  • Romero Salvadó, Francisco J. (2013). Historical Dictionary of the Spanish Civil War. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-8009-2. 
  • Salas Larrazábal, Ramón (2006). Historia del Ejército Popular de a República.Madrid. La Esfera de los libros.
  • Zaragoza, Cristóbal (1983). Ejército Popular y militares de la República, 1936-1939. Barcelona: Planeta. 
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Антоніа_Артэга&oldid=4780358"