Біргіта Тротцыг, народжаная Астра Біргіта К’елен (швед. Birgitta Trotzig, Astri Birgitta Kjellén; нар. 11 верасня 1929, Гётэбарг — 14 мая 2011, Лунд)[8] — шведская пісьменніца, абраная ў Шведскую акадэмію ў 1993 годзе [9] Яна была адным з самых вядомых аўтараў Швецыі, пісала мастацкую і публіцыстычную прозу, а таксама празаічную паэзію.

Біргіта Тротцыг
шведск.: Birgitta Trotzig
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні шведск.: Astri Birgitta Kjellén
Дата нараджэння 11 верасня 1929(1929-09-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 14 мая 2011(2011-05-14)[4] (81 год)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька Oscar Kjellén[d]
Маці Astri Rodhe[d]
Муж Ulf Trotzig[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменніца, літаратурная крытык, эсэістка, паэтка
Мова твораў шведская мова
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Узнагароды
Litteris et Artibus
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Тротцыг нарадзілася ў Гётэбаргу, Швецыя, яна была адзіным дзіцёнкам у сям’і. Першапачаткова сям’я жыла з бабуляй і дзядулем па матчынай лініі ў Гётэборгу, пазней пераехала ў маленькі горад Крыстыянстад на поўдні, дзе бацькі бацькоў працавалі настаўнікамі. Яна скончыла гімназію ў 1948 годзе.[10] Тротцыг вярнуўся ў Гётэбарг і вывучала гісторыю літаратуры. Яна пачала пісаць для нацыянальнай газеты «Aftonbladet» і для літаратурнага часопіса «Bonniers Litterära Magasin». Выйшла замуж за мастака і скульптара Ульфа Тротцыга і жыла ў Парыжы з 1955 па 1969 разам з мужам; у гэты перыяд яна прыняла рыма-каталіцтва. З-за гэта яна атрымала доступ да розных аспектаў французскай культуры і да хрысціянскай і яўрэйскай містыкі; яе вельмі зацікавілі Сан-Хуан-дэ-ла-Крус і П’ер Тейяр дэ Шардэн.

Біргіта Тротцыг была лаўрэатам шматлікіх літаратурных прэмій, у тым ліку прэміі Эўраліда ў 1997 годзе. Біргіта Тротцыг жыла ў Лундзе і вялікую частку свайго далейшага жыцця заставалася актыўнай у грамадскім жыцці і ў розных праектах Шведскай акадэміі.

15 мая 2011 года Петэр Энглунд апублікаваў вестку пра смерць Тротцыг ўвечары 14 мая пасля працяглай хваробы.[11]

Літаратурная кар’ера правіць

Тротцыг была адной з самых вядомых сучасных пісьменнікаў Швецыі[12], напісаўшы некалькі раманаў, у якіх яна выказалася пра сваю каталіцкую веру (хаця, як кажуць, яе перспектыва была хутчэй экзістэнцыяльнай, чым хрысціянскай [13]) і цёмныя бачанні. Вярталіся тэмы смерці і ўваскрасення кахання . Сярод яе раманаў — «Sjukdomen» («Хвароба») (зняты фільм Kejsaren, «Імператар», у 1979 годзе) і «Dykungens dotter» («Дачка бруднага караля») (1985 год). Яна таксама пісала эсэ і артыкулы пра паэзію, творы празаічных вершаў: «Anima» (1982) і «Sammanhang» («Кантэксты») (1996).

Бібліяграфія правіць

Проза правіць

  • Ur de älskandes liv (Стакгольм: Bonnier, 1951, «З жыцця тых, хто любіць»)
  • Bilder (Стакгольм: Bonnier, 1954)
  • De utsatta: En legend (Стакгольм: Bonnier, 1957, «Выкрытыя»)
  • Ett landskap: Dagbok, фрагмент 54-58 (Стакгольм: Bonnier, 1959)
  • En berättelse från kusten (1961, «Казка з узбярэжжа»)
  • Utkast och förslag (Хельсінкі: Söderström, 1962; Стакгольм: Bonnier, 1962)
  • Levande och döda: Tre berättelser (Хельсінкі: Söderström, 1964; Стакгольм: Bonnier, 1964)
  • Sveket (Стакгольм: Bonnier, 1966)
  • Ordgränser (Стакгольм: Bonnier, 1968)
  • Teresa (Стакгольм: Bonnier, 1969)
  • Sjukdomen (Стакгольм: Bonnier, 1972)
  • I kejsarens tid: Sagor (Стакгольм: Bonnier, 1975, «У часы імператара»)
  • Berättelser (Стакгольм: Bonnier, 1977, «Гісторыі»)
  • Jaget och världen (Стакгольм: Författarförlaget, 1977)
  • Anima: Prosadikter (Стакгольм: Bonnier, 1982)
  • Dykungens dotter: En barnhistoria (Стакгольм: Bonnier, 1985)
  • Porträtt: Ur tidshistorien (Стакгольм: Bonnier, 1993)
  • Sammanhang: Material (Стакгольм: Bonnier, 1996)
  • Dubbelheten: tre sagor (Стакгольм: Bonnier, 1998, «Падвойнасць: тры казкі»)
  • Gösta Oswald (Стакгольм: Norstedt, 2000)

Зборнікі эсэ правіць

  • Utkast och förslag (1962, «Эскізы і ідэі»)
  • Jaget och världen (1977, «Эга і свет»)

Разам з Ульфам Тротцыгам правіць

  • Dialog: om Ulf Trotzigs konstnärsskap (Стакгольм: Arena, 1996)

Зноскі

  1. Birgitta Trotzig // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Birgitta Trotzig // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 снежня 2014.
  4. http://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2054&artikel=4505694
  5. Trotzig, Astri Birgitta // https://www.svenskagravar.se/gravsatt/00d0c78f-2fed-4e8f-8632-d890eda79fc9Svenskagravar.se. Праверана 16 кастрычніка 2023.
  6. Norra kyrkogården Lund Sydvästra delen Birgitta Trotzig Праверана 16 кастрычніка 2023.
  7. а б (unspecified title) Праверана 20 ліпеня 2020.
  8. Peter Englund: Birgitta Trotzig död Архівавана 18 кастрычніка 2012., Dagens Nyheter 15 May 2011
  9. Chair no. 6 – Birgitta Trotzig. The Swedish Academy.
  10. Projekt Runeberg: Vem är det: Svensk biografisk handbok 1993
  11. Förlust, Peter Englund's official blog, 15 May 2011, retrieved 15 May 2011
  12. Forsås-Scott, Helena (1997). Swedish women's writing, 1850-1995. London, United Kingdom: Continuum International Publishing Group. pp. 149–169. ISBN 978-0-485-92003-1.
  13. Birgitta Trotzig. 2010.«Birgitta Trotzig». Encyclopædia Britannica. 2010.