Варута — летапісны горад. На думку асобных даследчыкаў -- сталіца Вялікага княства Літоўскага і Каралеўства Літоўскага часоў караля Міндоўга ў XIII стагоддзі. Варута толькі аднойчы згадваецца Галіцка-Валынскім летапісам, яе дакладнае месцазнаходжанне невядома і ёсць мноства гіпотэз пра яго. Нягледзячы на нявызначанасці, канцэпцыя Варуты як сталіцы даволі папулярная ў Літве.

Гістарыяграфія

правіць

Міндоўг, першы і адзіны каранаваны кароль Літвы, абараняўся ў Варуце падчас унутранай вайны супраць сваіх пляменнікаў Таўцівіла і Едзівіда  (руск.) і князя Жамойці Вікінта ў 1251 годзе. Інфармацыя змешчаная ў Галіцка-Валынскім летапісе — адзіная пісьмовая згадка Варуты. Рэзідэнцыя Міндоўга (curia nostra -- "двор наш") згадваецца яшчэ двойчы ў крыніцах, але ні назва гэтага "двара" (замка), ні яго месцазнаходжанне невядомы. Не ясна адносяцца гэтыя згадкі да аднаго месца ці да некалькіх[1].

Тым не менш, некаторыя гісторыкі ў XIX і XX стагоддзях называлі горад «першай сталіцай Літвы» і спрабавалі вызначыць яго месцазнаходжанне. Увогуле было выказана не менш за шаснаццаць версій пра месцазнаходжанне Варуты. Імаверней за ўсё, горад знаходзіўся ў раёне памежжа Літвы і Лівоніі. У пачатку XXI стагоддзя гісторыкі праяўляюць павышаную цікавасць да версіі пра лакалізацыю Варуты на Шеймінішкельскім гарадзішчы ў Анікшчэйскім раёне  (руск.) (гэтую версію прапанаваў і трымаецца Томас Баранаўскас)[2].

Іншыя даследчыкі сцвярджаюць, што Варута — не горад, а няслушнае тлумачэнне слова, які значыць«капітал». На думку Казімераса Бугі, слова «варут» проста значыць «замак».

Спіс магчымых месцаў

правіць
 
Шеймінішкельскае гарадзішча ў паўднёвай частцы Літвы, адно з магчымых месцазнаходжаннеў Варуты
 
Руіны Навагрудскай крэпасці на захадзе Беларусі, таксама магчымае месцазнаходжанне Воруты

Месцазнаходжанні, прапанаваныя рознымі гісторыкамі ў розны час:[3]

  1. Бярзгайняй у Укмяргскім раёне  (руск.), па версіі Пятра Тарасенкі[крыніца?]
  2. Бутейкяй у Анікшчайскім раёне  (руск.), па версіі Казімераса Жэбрыса
  3. Гарадзішча каля Навагрудка, па версіі Тэадора Нарбута
  4. Гальшаны, па версіі Аляксандра Краўцэвіча[4]
  5. Кярнаве, па версіі па Фрыдэрыка Папее
  6. Карэліх побач з Навагрудкам, па версіі Мікалая Ермаловіча
  7. Лішкява, па версіі па Джонас Тотарайціса
  8. Мядзінінкай, па версіі па Эвалдаса Гечыаўскаса
  9. Рочышке ў Расяйнейскім раёне, па версіі Людвіка Кшівіцкага  (руск.)
  10. Шеймінішкельскае гарадзішча ў Анікшчайским раёне, па версіі Эдуардаса Вальтэрыса
  11. Утурай у Расейнскім раёне, па версіі Войцеха Кентшыньскага  (руск.)
  12. Варняны ў Гродзенскай вобласці Беларусі, па версіі Юліуша Латкоўскага
  13. Вільнюс, па версіі Ромаса Батуры
  14. Раён Даўгай-Варэна, па версіі Генрыка Лаўмянскага
  15. Раён Медвегаліс-Варней, па версіі Антанаса Сцепанайціса

Крыніцы

правіць
  1. Gudavičius, Edvardas (1998). Mindaugas(літ.). Vilnius: Žara. ISBN 9986-34-020-9. Архівавана з арыгінала 13 мая 2019. Праверана 13 красавіка 2017.
  2. Томас Баранаускас. Замок Ворута(недаступная спасылка). viduramziu.istorija.net. Архівавана з першакрыніцы 20 верасня 2018. Праверана 25 сакавіка 2017.
  3. Zabiela, Gintautas (1995). Lietuvos medinės pilys. Vilnius: Diemedis. p. 175. ISBN 9986-23-018-7. {{cite book}}: Пададзена больш чым адно значэнне |ISBN= і |isbn= specified (даведка)
  4. Pawet: Міндоўг. Пачатак вялікага гаспадарства(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 студзеня 2016. Праверана 29 снежня 2015.