Васіль Севасцьянавіч Лявонаў
Васі́ль Севасцья́навіч Ляво́наў (16 красавіка 1938, в. Дубянец, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць — 4 студзеня 2015) — дзяржаўны дзеяч Беларусі.
| Васіль Севасцьянавіч Лявонаў | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Кіраўнік урада | Міхаіл Чыгір Сяргей Лінг |
||||||
| Папярэднік | Фёдар Мірачыцкі | ||||||
| Пераемнік | Іван Шакола | ||||||
| Нараджэнне |
16 красавіка 1938 |
||||||
| Смерць |
4 студзеня 2015 (76 гадоў) |
||||||
| Партыя |
|
||||||
| Член у | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Узнагароды |
|
||||||
Біяграфічныя звесткі
правіцьУ1964 годзе скончыў Беларускі інстытут механізацыі сельскай гаспадаркі, а потым Мінскую вышэйшую партыйную школу.
Працаваў цесляром, шахцёрам, інжынерам-механікам. У 1967—1972 гадах — старшыня саўгаса «Мілаславіцкі», у 1972—1975 гадах — першы намеснік начальніка Магілёўскага абласнога ўпраўлення сельскай гаспадаркі.
У 1975 годзе быў старшынёй Горацкага райвыканкама, у 1975—1979 гадах — першым сакратаром Горацкага райкама КПБ. У 1979—1982 гадах — сакратар Магілёўскага абкама КПБ, у 1982—1983 гадаў быў першым намеснікам старшыні Магілёўскага аблвыканкама.
У 1983—1990 гадах — першы сакратар Магілёўскага абкама КПБ. У 1984—1989 гадах — дэпутат Вярхоўнага Савета СССР, старшыня Мандатнай камісіі.
У 1991 годзе на некалькі месяцаў прызначаны вядучым спецыялістам Галоўнага ўпраўлення эканамічных сувязей з капіталістычнымі краінамі ў Маскве. Пасля быў накіраваны гандлёвым прадстаўніком Беларусі ў Германію (1991—1994).
Падчас выбараў першага прэзідэнта Беларусі В. Лявонаў падтрымліваў В. Кебіча, але затым прыняў прапанову А. Лукашэнкі заняць пасаду міністра сельскай гаспадаркі і харчавання. Паслядоўна выступаў з прапановамі аб рэфармаванні сельскай гаспадаркі, далучэнні яе да рынкавай эканомікі, вызваленні ад камандна-адміністрацыйных метадаў[2].
В. Лявонаў не падтрымаў ідэю рэфэрэндуму 1996 года, пасля чаго ў міністэрстве пачаліся масіраваныя праверкі. Васіль Лявонаў быў арыштаваны 11 лістапада 1997 года ў працоўным кабінеце. Яго арышт здымала група з Беларускага тэлебачання. Экс-міністру былі прад’яўленыя абвінавачанні па артыкулах Крымінальнага кодэкса РБ: 91.1 — «крадзеж маёмасці ў асабліва буйных памерах», 169 — «атрыманне хабару» і 213 — «незаконнае захоўванне баявых прыпасаў і зброі». На судзе В. Лявонаў віны не прызнаў, заявіўшы, што лічыць сваё зняволенне палітычнай справай.
Як піша палітычны аглядальнік Аляксандр Фядута: «Чалавека, які прынёс і мог прыносіць і далей велізарную карысць дзяржаве і народу, абвінавацілі на падставе таго, што іншы стары, двойчы герой працы, не мог успомніць, аплаціў Лявонаў яго гаспадарцы дачны гарнітур з плеценай лазы ці не»[3].
14 студзеня 2000 г. Васіль Лявонаў прызнаны Вярхоўным судом вінаватым у хабарніцтве і крадзяжы дзяржаўнай маёмасці ды пакараны 4 гадамі калоніі з канфіскацыяй маёмасці. Вызвалены 5 кастрычніка 2000 г. паводле амністыі.
У 2001 г. узначаліў аргкамітэт руху «За новую Беларусь». Напісаў кнігу мемуараў.
Памёр 4 студзеня 2015 года.
Зноскі
- ↑ а б Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 154–155. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
- ↑ http://www.svaboda.org/content/article/26775808.html
- ↑ belsat.eu
Спасылкі
правіць
Васіль Севасцьянавіч Лявонаў на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў
